Encyklopedyja powszechna (1859)/Angelus Silesius
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Angelus Silesius |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Angelus Silesius, właściwie Jan Schaeffer, znakomity poeta duchowny niemiecki, urodził się r. 1624, we Wrocławiu. Był lekarzem nadwornym książęcia Wirtemberg-Oels; w r. 1653 przeszedł na wiarę katolicką, został kapłanem i radcą biskupa wrocławskiego, umarł tamże w klaszrorze 1677 r. Skłonny od młodości do mistycyzmu, przez czytanie dzieł Taulera, Jakóba Bohme i innych, został mistykiem, co się najsilniej w jego pieśniach nabożnych wydaje, które dotąd w Niemczech mają wziętość. Od czasu przejścia na łono kościoła katolickiego, pisał dzieła treści polemicznej. Jego Cherubinischer Wandersmann (Glatz 1674 r.) przez wiek cały był ulubioną książką do nabożeństwa. Inne jego dzieła są: Geistliche Hirtenlieder, Betrubte Psyche i Die Köstliche evangelische perle. Zbiór jego przypowiuści wierszem: Poetische Spruche wydał nowo: Varnhagen von der Ense w Berlinie 1826 r.
