Excelsior! (Staś, 1910)

	>>> Dane tekstu >>>
Autor	Helena Staś
Tytuł	Excelsior!
Pochodzenie	Dziennik Chicagoski, rok XXI, nr 289, Dodatek I Numeru Jubileuszowego, str. 12
Wydawca	The Polish Publishing Co.
Data wyd.	15 grudnia 1910
Miejsce wyd.	Chicago
Źródło	Skan na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

EXCELSIOR!

Gdyby mi ducha nie krępowali,
Formą wykutą z zimnych lodu brył,
Płynąłby w górze ponad obłokami,
Za słońca światy — szczęśliw by się krył.

I tam z wysoka cudu nieba siłą.
Proroczych natchnień dałby wielką moc,
Głosem aniołów wnosiłby pieśń miłą
Gdy w ludzkie serca padnie zwątpień noc.

Ale mi chyże skrzydła me obcięli,
Nogi spętali w niecnych intryg szmat,
Blask mego słońca sobą zasłonili —
I — witaj! — mówią — teraz tyś nasz brat.

Ani ja bratem, ani waszym duchem,
Ani ja włożę w zimnej formy głowę,
Lecz przepotężnym młodych orlic ruchem
Pozrywam pęta — pójdę w światy nowe,

Toż mocą bólu skrzydła mi wyrosły,
Niedola chyżość lotu mi nadała,
Praca i trudy w górę mię uniosły,
Nić twórcza — wieczna — prząść siebie kazała.

Posłuszna idę za głosem jej świętym
W prorocze sfery natchnień cudnych kraj
I gdy na ziemię ze skrzydłem podciętem
Spadam... Przynoszę nieba rozśpiewany maj.

Helena Staś.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Helena Staś.