Hej sokoły

Hej sokoły • Ballada kresowa • Maciej Kamieński

Hej sokoły Ballada kresowa Maciej Kamieński

Pieśń "Hej sokoły" (znaną także pod nazwą "Żal" lub "Ukraina") skomponował Maciej Kamieński (1734-1821) – twórca najstarszej polskiej opery Nędza uszczęśliwiona z 1778 roku. Ta polska kresowa ballada zyskała popularność w czasach wojny polsko-bolszewickiej i stała się wówczas również pieśnią ukraińską. Obecnie bywa interpretowana jako utwór biesiadny.

Przypiski:

1. w niektórych wersjach pieśni zamiast kozaka występuje ułan
2. w niektórych wykonaniach refren powtarzany jest dwa razy, przy czym za drugim razem ostatni wers zmienia się na:
   Mój stepowy dzwoń, dzwoń, dzwoń...
3. w niektórych wariantach słowo: pola się pomija; w innych wariantach słowo pola zastępuje wyraz: rzeki.
4. w niektórych wersjach pieśni zamiast słowa Przepióreczka występuje Jaskółeczka

Kozak w stepie, sygnały alarmowe (obraz autorstwa Siergija Wasilkiwskiego, sprzed 1917).

Hej, tam, gdzieś znad czarnej wody
Siada na koń kozak^[1] młody,
Czule żegna się z dziewczyną,
Jeszcze czulej z Ukrainą.

Refren^[2]:
Hej, hej, hej, sokoły
Omijajcie góry, lasy, pola^[3] doły.
Dzwoń, dzwoń, dzwoń, dzwoneczku,
Mój stepowy skowroneczku.

Wiele dziewcząt jest na świecie,
Lecz najwięcej w Ukrainie.
Tam me serce pozostało,
Przy kochanej mej dziewczynie.

(Refren)

Ona biedna tam została,
Przepióreczka^[4] moja mała,
A ja tutaj w obcej stronie
Dniem i nocą tęsknię do niej.

(Refren)

Żal, żal za dziewczyną,
Za zieloną Ukrainą,
Żal, żal, serce płacze,
Iż jej więcej nie obaczę.

(Refren)

Wina, wina, wina dajcie,
A jak umrę - pochowajcie
Na zielonej Ukrainie
Przy kochanej mej dziewczynie.

(Refren)

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).