Huculszczyzna: Gorgany i Czarnohora/Słownik

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ferdynand Ossendowski
Tytuł Huculszczyzna
Podtytuł Gorgany i Czarnohora
Pochodzenie Cuda Polski
Wydawca Wydawnictwo Polskie R. Wegner
Data wyd. 1936
Druk Drukarnia Św. Wojciecha
Miejsce wyd. Poznań
Ilustrator wielu autorów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


SŁOWNIK

ARIDNYK = djabeł
BAJBARAK = kaftan szeroki, gunia
BANIA = źródło solne
BANUSZ = kasza kukurydziana prażona w śmietanie
BARIWOCZKA = beczułeczka
BARTKA = toporek, ciupaga
BASZTANNYK = stary las iglasty
BERBENYCIA = naczynie drewniane na bryndzę
BŁYŻNIUKY = dwojaki gliniane
BERDO = przepaść, strome urwisko
BESAHY = wory do juków
BESKIDNIK = tak w w. XVII. nazywano opryszków karpackich
BIŁA RIKA = biała rzeka = Czeremosz Biały
BOKŁAH = naczynie drewniane do płynów
BOWHAR = juhas pasący woły
BUNDZ = kwaśny, nieposolony, młody ser
BURDEJ = jednoizbowa kurna chata biedaków
BUTYN = dokonany poręb, lub ogołocone po świeżym porębie zbocza góry
CAPINA = hakowaty jednostronny kilof do przesuwania kloców
CARYNKA = ogrodzona łąka przeznaczona na sianożęcie lub wypas owiec przy chacie
CHRAM = święto kościelne, odpust
CIURKAŁO = korytko z biegnącą w niem wodą źródlaną, źródło
CZAPASZ = ścieżka wydeptana przez zwierzęta
CZERŁENYJ = czerwony
CZICZKA = kwiat
CZUCH = węch
DARABA = kilka tratew połączonych do spławu
DIDKO = djabeł
DIJNYCIA = szkopek do dojenia krów
DROBJETA = owce, kozy
DRUGAR = rękojeść wiosła na tratwie
DUJAWICA = wiatr halny
DUKAR, DUKA = bogaty gazda
DURMAN = środek odurzający
DŻEMORA = gęstwina
FICIGORNYJ = zalotny
GANIA = gadożer, ptak drapieżny
GAWRA = legowisko niedźwiedzia
GAZDA = góral, gospodarz
GERDAN = kolja, ozdoba z paciorków ułożonych w deseń geometryczny
GŁOWACICA = pstrągo-łosoś
GRAŻDA = osada górala, otoczona drewnianą ścianą zagrody
GREHIT = wierch złomiskowy
GUGLA = peleryna z kapturem, noszoną przez kobiety huculskie
HAJNO = barłóg niedźwiedzia
HAJTOWA = polowanie
HAT = grobla regulująca prąd w rzece
HODOWANEC = przybrany syn
HODYNA = burza, niepogoda
HOŁOWNYCTWO = morderstwo
HRUDA = gruda
HRUZ = podwodne przeszkody w łożysku rzeki
HUK = wodospad
HUŚLENKA = skiszone po uprzedniem zagotowaniu mleko, przypominające „Jogurt“
HUTIAT SY PO TYRWACH = tokują po łąkach (o głuszcach i cietrzewiach)
HUZIR = grubszy koniec kloców w tratwie
HUŻWA = powróz z łyka
JYZWOR = wąwóz w górach
KAHŁA = rura, wyciągająca dym z pieca do sieni
KAPCZURY = wełniane czerwone lub czarne pończochy
KEŁEF = laska góralska
KEPTAR = haftowany na skórze kaftan bez rękawów (tatrzański „serdak“)
KIECZERA = górski szczyt bezleśny
KIERMA = wiosło na tratwie (raczej ster)
KIERMANYCZ = flisak
KIERON = starszy drwal (intendent na porębie, nieraz wyzyskiwacz robotników)
KISŁYJ = kwaśny
KISZNYCIA = część połoniny, przeznaczona na sianożęcie
KLEPANIA = uszata czapa futrzana
KOŁACZ = ulepiony z sera i wygotowany w maśle obwarzanek
KOŁYBA (KOLIBA) = budynek w lesie, w którym mieszkają drwale
KOREDA = zatopione drzewo
KOSZJERISZCZE = wypasowa część połoniny
KOSZIERY = zagrodzone miejsca, gdzie stoją owce (koszary)
KOTIUHA = pies
KOWERCI = szerokie koce
KOWTKY = kolczyki, noszone przez kobiety
KRASZENYCIE = wełniane na czerwono lub czarno barwione spodnie
KRESANIA = filcowy, okrągły kapelusz góralski z rondem
KRIS = strzelba
KUJAWA = łąka
KUJEWY = szczyty gór
KUŁESZA = kasza z kukurydzy, mamałyga
KURBAŁO = głębokie miejsce w korycie rzeki
KYDRYNA = limba
ŁANC = łańcuchy lub powrozy przy bierwionach tratwy
ŁEGIŃ = młodzieniec
ŁENTIUCH = tak nazywają Huculi ludzi miejskich, (inaczej „szarapatka“ lub „łata“)
ŁUH = łąka
ŁYSKAWKA = świecidełko; błyskawica
LISNA = dziewica leśna
LISNYJ = duch lasu
LISOWYK = bies leśny
LIŻNYKI = barwne koce wełniane
LUBYSTEK = lubczyk, środek magiczny na zdobycie serca umiłowanej osoby
LUTYJ = surowy, zły
MACZKATYJ DOSZCZ = drobny deszcz nieprzerwany
MAKOWYCIA = kopuła na cerkwi
MALCHOWA = torfowisko
MANTA = męski płaszcz z kapturem
MARŻYNA = bydło rogate
MAZANKA = koszula wygotowana w łoju; noszą ją juhasi, drwale i flisacy
MRAKA = mgła
MUDRYNA = modrzew
NAMISNYK = półka do stawiania naczynia
NAMITKA = okrycie głowy zamężnych Hucułek
NEGURA = mgła
NENIA = matka
NIAWKA = czarcia dziewczyna, zjawa
NICZNYCI = duchy, mary nocne
NICZNYK = nocny stróż na połoninie
OBŁAZ = ścieżka pod zwisającemi skałami
OBRAZNYK = ściana, gdzie wiszą obrazy
OBZORYNY = oględziny (obyczaj weselny)
ODCZYN = ludowa magja przeciwko złym siłom
OPACZYNA = łopata wiosła na tratwie
OSEDOK = osiedle, domostwo
PASKA = bułka ozdobna, wypiekana na Wielkanoc
PASKEWNYK = drewniane naczynie dla święconego
PEREŁAZ = kamienie lub stopnie dla przekroczenia zagrodzeń
PIDGANIE = weranda przed chatą, zacieniona okopem
PYSANIE = zdobienie rzeźbą, wypalaniem wzorów, inkrustacją itd.
PYSANYJ = ozdobiony
PŁAJ = droga wydeptana przez bydło
PŁAICZOK = ścieżka
PŁESO = spokojna zatoka
PŁOWA = ulewa
PŁESKANKA = naczynie gliniane
POLOWACZKA = ścieżka myśliwska
POŁECI = rodzaj kredensu dla ustawienia naczynia
POŁEDYCIA = gołoledź
POŁUDENOK = posiłek juhasów w południe
POŁONINA = łąki wysokogórskie
POŁONYNA ZAKOSYCZYT SIA = zakwieci się połonina
POMANA = spadek
POREKŁO = nazwisko, przydomek
POWNYCIA, PROPIJ = szczegóły obrzędu weselnego
PROSTYBIH = pobożne westchnienie: Niech Bóg wybaczy!
PRYKRASY = ozdoby
PRYLUDNIE = godnie
PRYTUŁY = przybudówki chaty z schroniskiem dla krów
PUSZKAR = strzelec
RAKWA = drewniane naczynia na wódkę i inne płyny
ROPYSZCZE = pokłady ropy
ROZCZOŁYNY = góry, pocięte pasmami lasów
ROZKRUTJE = wiązania tratw z prętów lub drutów
ROZŁOHY = rozsuwane żerdzie w zagrodzie, rodzaj bramy
RSZIENNYJ = chrzczony, prawdziwy
SARSAMA = narzędzia drwali
SKOKI = progi w łożysku rzeki
SKOTAR = pastuch
SLIP = huculski potrzask na niedźwiedzia
SOCHAR = słupek na tratwie
SUWAŁO = spuszczanie drzewa z gór
STAJA = pasterski budynek mieszkalny bez pieca [na połoninie]
STOISZCZE = zabudowania na połoninach
STUDENEC = galareta z nóg wieprzowych lub wołowych
STRUNKA = koszara z budynkiem, gdzie doją owce, przechodzące przez wązkie drzwiczki, przed któremi siedzą pasterze
SUKROWYSZCZE = miejsce, gdzie pochowano zabitego lub samobójcę
SUMNYJ = smutny
SUTKY = droga ogrodzona płotem z żerdzi
SUTUHA = pasmo górskie
SYHŁA = las trudny do przejścia
SYKMANYCZ = drwal
SYLANKA = kolja z koralików lub bursztynów
SWITYWKA = dziewczynka trzymająca światło podczas obrzędu weselnego
SWOŁOK = belka, na której opiera się pułap
SZAR = rząd dranic dachu huculskiego
SZTYCHAR = drwal naprawiający ryzy, któremi drwale spuszczają drzewo z gór
SZYPOTY = miejsce w rzece, gdzie woda wre na kamieniach
SZWARY = wysoka, twarda trawa
TABIWKA (TASZKA) = ozdobna torebka, noszona przez Hucuła na rzemieniu przez ramię
TALBA = mała tratwa, część spławu
TERCH = juki, wkładane na konie
TERKYŁY = wory, z których składa się juk
TOKARYK = tokarz
TORBEJ = żebrak
TRAPASZ = ścieżka, perć owcza
TRIŁO = trucizna
TRISUNKA = barwny pęk wstążek, kwiatów, włóczek lub piór, zdobiący kapelusz Hucuła
UHŁOWYJ = narożny
UPLIT = ułożenie włosów w uczesaniu kobiety
WARE = słowo nieznanego pochodzenia, używane w potocznej mowie — oznacza: czyż, może, azali, zaiste (niektórzy badacze upatrują w tem słowie element rzymski — vere, verus)
WATAH = wódz; przeważnie starszy pasterz na połoninie
WATRA = ognisko
WERSZKA = pułapka na ryby, z prętów wiklinowych spleciona
WIERCHOWINA = nazwa, nadawana niekiedy Huculszczyznie
WYWOŁANKA = kobieta złych obyczajów
WORYNIA = ogrodzenie z żerdzi i stojaków świerkowych
WYKUPNE = szczegół obrzędu weselnego
WURDA = ser pośledniejszego gatunku
ZAJDEJ = przybysz, przechodzień
ZARINKA = część brzegu rzeki, gdzie flisacy klecą tratwy
ZAWIDCIA = starszy drwal na porębie, (zawiadowca)
ZAWODYNY, ZACZYNANIE, ZAPROSYNY = różne momenty w obrzędach weselnych huculskich
ZGARDA = naszyjnik z blach, krzyżów i monet
ZHAR = miejsce, gdzie szalał pożar leśny
ŻJECHŁYJ = najprawdziwszy, wykapany
ŻEHŁYSZCZE = miejsce, gdzie płonie ognisko
ŻENTYCIA = serwatka
ŻEREP = kosodrzewina
ŻJERWA = zły pies łańcuchowy



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ferdynand Ossendowski.