Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic/42
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic |
| Podtytuł | pisał i illustrował Walery Eljasz |
| Wydawca | J. K. Żupański |
| Data wyd. | 1870 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
dotyczących treści niniejszego przewodnika.
Dla uniknienia cytat przy odnośnych ustępach, do których służyły mi za źródła dzieła różnych autorów, tu je przytaczam; przy tej sposobności oświadczam najżywszą wdzięczność Dr. Eug. Janocie za nader chętne i życzliwe udzielanie mi swoich wiadomości i wskazywanie materyałów niezbędnych do skreślenia niniejszej pracy.
Fr. Fuchs. Central-Karpathen. Pest. 1863.
Dr. Eug. Janota. Przewodnik na Babią Górę, do Tatr i Pienin. Kraków. 1860.
Dr. Maks. Nowicki. Kozica. Kraków. 1868.
Dr. Józef Łepkowski. Przegląd zabytków przeszłości z okolic Krakowa. Warszawa r. 1863.
Dr. Eug. Janota. Zapiski o zaludnieniu dolin Dunajca i Popradu na Spiżu. Rocznik Tow. Nauk. Krak. Tom IX. Kraków. 1864.
Roczniki Komisyi Fizyograficznej Tow. Nauk. Krak. Tom I. II. III. z r. 1867., 1868. 1869.
Dr. M. Zieleniewski. Wody lekarskie Szczawnickie. Kraków 1852.
Dr. J. Łepkowski i J. Jérzmanowski. Ułamek z podróży archeologicznej po Galicyi, odbytej w r. 1849. Biblioteka VVarszawska z r. 1850. Tom III.
Dr. M. Zieleniewski. Illustrowany przewodnik do Szczawnicy. Kraków. 1869.
Feliks Morawski. Album Szczawnickie. Kraków. 1858 r.
o Tatrach, Pieninach i Beskidach.
których nie ma wymienionych w bardzo szacowném i użyteczném dziełku Dra Józefa Majera, Prezesa Tow. Nauk. Krak pod tytułem:
Literatura fizyografii ziemi polskiej. Kraków. 1862. r.
Aug. Bielowski. Ziewonia. Noworocznik Lwów. 1834. r.
J. Edler von Mehofer. Das pittoreske Österreich oder Album der österreichischen Monarchie. Nro 21. Der Sandecer Kreis im Königreiche Galizien. Wien. 1842.
Łucya z książąt Giedrojców Rautenstrauch. Miasta, Góry i Doliny. Poznań 1844. Tom I. i II.
Dr. Ludwik Pietrusiński. Podróże, przejazdki i przechadzki po Europie. Warszawa. 1843 i 1845. Tom III. i IV.
Maciej Bogusz Stęczyński. Okolice Galicyi. Lwów. 1847.
Dzwonek, pismo młodemu wiekowi poświęcone. Lwów. 1850. Tom I. i IV.
Karl A. Sonklar Edler v. Innstädten. Reiseskizzen aus den Alpen und Karpathen. Wien. 1857.
Czas. Dodatek miesięczny. 1859. Tom XIII.
Bogusz Zygmunt Stęczyński. Tatry. Kraków. 1860.
Bogusz Zygmunt Stęczyński. Album Pienin i Tatrów. Kraków. 1860.
Dr. L. Zeiszner. Tatry polskie. Biblioteka Warszawska z r. 1849.
F. W. Hildebrant. Karpathenbilder. Glogau. 1863.
Stósowną będzie tu wzmianka, chociaż pobieżna, o ludziach, co zajmowali się zbieraniem widoków Tatr i Pienin, na papierze lub płótnie. Artyści malarze krajowidoków prawie wszyscy studyowali te okolice, i tak: Jan Głowacki, Aleksander Płonczyński, Leon Dembowski, Alfred Schuppe, Aleksander Świeszewski, Józef Szermentowski, Józef Marszewski, Henryk Grabiński, a z innych rodzajów malarstwa artyści zbierali tu widoki, jak: Aleksander Kotsis, Wojciech Gierson, Gustaw Budkowski, Kazimirz Mirecki, Walery Eljasz, Józef Jaroszyński, Jan Hruzik
Oprócz znanych rysunków B. Stęczyńskiego i Albumu Pienin Szalaya, jest dosyć rozpierzchniętych widoków i scen Karpackich po pismach illustrowanych.
Fotografie Tatr zdejmował pierwszy r. 1859. Walery Rzewuski; zebrał on oprócz różnych widoków trochę typów ludowych. Także M. Dutkiewicz zatrudnił się fotografowaniem tatrzańskich widoków. Znany z rozpowszechnionych wszędzie widoków stereoskopowych Krakowa urzędnik Sykta, we fotografii dyletant, zebrał z samych Tatr przeszło 30 widoków, lecz po jego śmierci właśnie Tatr oryginalne klisze dostały się przypadkowo w ręce nieużyte. Właściciel ich zamiast rozpowszechnienia, przechowuje je bez użytku w schowaniu, jakby wino, które z biegiem czasu na wartości zyskuje. — Pieniny i Szczawnice fotografował z Krakowa Wyspiański, a w ostatnich czasach A. Szubert.
