Wikiźródła

Jana Kochanowskiego Dzieła polskie (1919)/Treny/Tren XVI

< Jana Kochanowskiego Dzieła polskie (1919) | Treny
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Kochanowski
Tytuł Treny
Pochodzenie Jana Kochanowskiego Dzieła polskie Tom I
Redaktor Jan Lorentowicz
Wydawca Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Data wyd. [1919]
Miejsce wyd. Warszawa
Inne Całe Treny
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››


TREN XVI.

Nieszczęściu kwoli a swojej żałości,
Która mię prawie przejmuje do kości,
Lutnię i wdzięczny rym porzucić muszę,
 Ledwie nie duszę.
Żywem? czy mię sen obłudny[1] frasuje,
Który kościanem oknem[2] wylatuje,

A ludzkie myśli tem i owem bawi.
 Co błąd na jawi?[3]
O błędzie ludzki, o szalone dumy:
Jako to łacno pisać się z rozumy,[4]
Kiedy po woli świat mamy, a głowa,
 Człowieku zdrowa.
W dostatku będąc, ubóstwo chwalemy,
W rozkoszy żałość lekce szacujemy;
A póki wełny skąpej prządce staje,
 Śmierć nam za jaje[5].
Lecz kiedy nędza, albo żal przypadnie,
Ali żyć nie tak, jako mówić, snadnie;
A śmierć dopiero wtenczas nam należy,[6]
 Gdy już k’nam bieży.
Przecz z płaczem idziesz, Arpinie[7] wymowny,
Z miłej ojczyzny? Wszak nie Rzym budowny,[8]
Ale świat wszytek miastem jest mądremu
 Widzeniu twemu.
Czemu tak barzo córki swej żałujesz?
Wszak się ty tylko sromoty wiarujesz,[9]
Insze wszelakie u ciebie przygody,
 Ledwe nie gody.
Śmierć, mówisz, straszna tylko niezbożnemu:
Przeczże się tobie umrzeć cnotliwemu

Nie chciało, kiedyś prze dotkliwą mowę
 Miał podać głowę?
Wywiodłeś[10] wszytkim, nie wywiodłeś sobie:
Łacniej rzec, widzę, niż czynić, i tobie
Pióro anielskie, duszę toż w przygodzie
 Co i mnie bodzie.[11]
Człowiek nie kamień, a jako się stawi
Fortuna, takich myśli nas nabawi.
Przeklęte szczęście! czy snadź gorzej duszy,
 Kto rany ruszy?
Czasie, pożądnej[12] ojcze niepamięci!
W co ani rozum, ani trafią święci,[13]
Zgój smutne serce, a ten żal surowy
 Wybij mi z głowy.




  1. ↑ złudny.
  2. ↑ według mytu greckiego sen zwodniczy wychodzi bramą z kości słoniowej; bramy takie znajdują się na łące Asfodelowej, po której tułają się sny.
  3. ↑ co jest błędem na jawie.
  4. ↑ popisywać się rozumami.
  5. ↑ za nic.
  6. ↑ nas obchodzi.
  7. ↑ mowa tu o Cyceronie, który pochodził z Arpinum.
  8. ↑ pięknie zbudowany.
  9. ↑ strzeżesz się.
  10. ↑ dowiodłeś.
  11. ↑ duszę twą złamało tak samo cierpienie, jak i moją.
  12. ↑ pożądanej.
  13. ↑ czego nie potrafią ani rozum, ani święci.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kochanowski.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Jana_Kochanowskiego_Dzieła_polskie_(1919)/Treny/Tren_XVI&oldid=3259883”