Jeszcze...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimierz Lubecki
Tytuł	Jeszcze...
Pochodzenie	Antologia współczesnych poetów polskich
Wydawca	Księgarnia Maniszewskiego i Meinharta
Data wyd.	1908
Druk	Aleksander Ripper
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała antologia;
	Indeks stron

›››

[264]

JESZCZE...

Błękit i błękit nieba i fal... Złote runa
Chmurek wiszą w przestworzu. Na modrym krysztale
Wody iskrzy się srebro słońca. Jakie dale...
Czuć aromaty wiatru, wieczoru zwiastuna.

Schodzi słońce, błękitów król w purpury chwale:
Fiolet owiewa wzgórza, zachód krasna łuna.
Czerwienieje ogniście woda srebrnoruna.
Ciemnieją, w bronz kipiący zmieniają się fale.

Ostatnie blaski gasną na wodzie i niebie.
Noc. Wulkan tylko gore. W naturze drżą dreszcze.
Czarne morze skrwawione trwożnie się kolebie.

Wulkan wre. Kipią żary piekielne, złowieszcze;
Otchłań morska w pożarze! Świat wyraz dał z siebie.
Kraso, grozo, potęgo mało jeszcze! Jeszcze...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimierz Lubecki.