Jeszcze jeden mazur dzisia

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ludwik Ksawery Łubieński
Tytuł	Jeszcze jeden mazur dzisia
Pochodzenie	Polskie pieśni wojenne i piosenki obozowe
Redaktor	Adam Zagórski
Wydawca	Wydawnictwo „Wiadomości Polskich“
Data wyd.	1915
Druk	Drukarnia Państwowa
Miejsce wyd.	Piotrków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały śpiewnik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Jeszcze jeden mazur dzisia.

Jeszcze jeden mazur dzisia
Choć poranek świta,
Czy pozwoli panna Krzysia —
Młody ułan pyta.

I nie długo pyta, prosi
Boć to w polskiej ziemi;

W pierwszą parę ją ponosi,
A sto par za niemi.

Ułan pannie szepce w uszko
I ostrogą dzwoni,
W pannie tłucze się serduszko
I liczko się płoni.

Cyt, serduszko — nie płoń liczka,
Bo ułan niestały,
Już za borem wre potyczka,
Słychać pierwsze strzały.

Słychać strzały, głos pobudki
Dalej — na koń! — hura!
Lube dziewczę, porzuć smutki,
Dokończmy mazura.

Jeszcze jeden raz dokoła,
Jeden uścisk bratni;
Na koń wsiadać! — trąbka woła.
Mazur to ostatni.

Zobacz też

Ostatni mazur

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ludwik Ksawery Łubieński.