Kościół i klasztor PP. Bernardynek w Warcie
| <<< Dane tekstu | |
| Autor | |
| Tytuł | Kościół i klasztor PP. Bernardynek w Warcie |
| Pochodzenie | Klasztory w Warcie |
| Data wyd. | 1930 |
| Druk | Zakł. Graf. „Ziemia Sieradzka” |
| Miejsce wyd. | Sieradz |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały tekst |
| Indeks stron | |
Dawnemi czasy, podobnie jak gdzieindziej, przy klasztorze OO. Bernardynów przebywały w Warcie siostry III-go zak. św.
Franciszka.
Zajmowały tu dwa domy zwane szpitalami panien. Początek życia zakonnego w klasztorze zawdzięcza się Dorocie Kurskiej wdowie, która w r. 1536 wraz z 20 pannami tam zamieszkała. Król Zygmunt III. w r. 1593 domy tych zakonnic od podatków zwolnił co też potwierdził Arcyb. gnieźn. Zbigniew w r. 1630. Kiedy zaś Katarzyna Klara z Balickich wdowa Szycińska habit zakonny d. 4. października 1655 r. z rąk Macieja Łubieńskiege Arc. Gnieźn. przyjęła, powstała myśl fundacji klasztoru. W r. 1677 otrzymano grunt potrzebny darmo od Kołdowskiego, dziedzica z Kobierzycka, na którym wystawiono z drzewa r. 1680 kościół i klasztor, które po trzech latach zostały zniszczone przez pożar. Fundatorka wyżej wzmiankowana Szycińska zmarła 1689 r. Przełożona klasztoru i Konwentu Franciszka Suchorska przy pomocy ojca swojego Andrzeja nowy klasztor pobudowała w r. 1687. W r. zaś 1692 grunt parafjalny, przyległy klasztorowi za zgodą Arc. Kard. Radziejowskiego, od Prob. Stan. Chociszewskiego za 50 zł. kupiono i tamże w r. 1696 wybudowano kościół drewniany pod wezwaniem Narodzenia N. M. P. W roku następnym d. 8 września nabożeństwa chórowe zaprowadzono tamże. Ażeby zaś takowe i przepisy klaszt. ściśle do instr. Conc. Trident. (ses 25 c de regul.) obserwowane były, przysłana tu została przez Prowincjała OO. Bernardyna Anna Lipska wojewodzina rawska i Katarzyna Kamińska obie z konwentu warszawskiego. Po trzech miesiącach Anna Lipska wróciła do Warszawy, przełożoną została Febronia Barbara Malczewska z klasztoru kaliskiego.
Ta też fundowała tu Ołtarz św. Józefa i swoim kosztem inne potrzebne rzeczy sprawiła. Więcej zasłużona była przełożona Róża Kozubska, której staraniem powstał klasztor murowany 1727—31 r. a sumptem dobrodziejów: Aleksandra Mycielskiego podsędka Sieradzkiego, który ofiarował 3,000 zł., Aleksandra Morsztyna, kasztelana z Biecza i jego żony — 3577 zł. i Jana Morsztyna starosty sieradzkiego — 3000 zł. i innych. —
Kościół drewniany był do r. 1763, w którym poczęto budować murowany staraniem eksprowincjała i protektora O. Mikołaja Czarzastego z ofiar publicznych. Budowniczym był mieszczanin kaliski Christjan. Najwięcej zasług tu położył O. Antoni Zaremba, gwardjan warcki, który też dnia 8 września 1770 kościół ten nowy solennie poświęcił, którego budowa wyniosła do r. 1776 więcej jak 22,700 zł. Zabudowania gospodarskie wystawiono tu w r. 1768 kosztem Konwentu.
Kościół i klasztor w r. 1775 otoczono murem. Duży dzwon za 600 zł. w r. 1778 przez OO. Bernardynów z Torunia sprawiony został. W r. 1734 wojska saskie klasztorowi temu duże wyrządziły szkody, tak, że zakonnice musiały stąd przenieść się do swoich rodzin, w krótce jednak wróciły i mury zostały wyreperowane. W r. 1805 zbytnie srebra kościelne tutejsze sprzedane zostały w Kaliszu i za otrzymane pieniądze wyrestaurowano kościół, co też uczyniono w latach 1822—25 i 1841 r. aby kościół był w należytym porządku utrzymany.
Ołtarzy posiada 5. 1) wielki powstał za 1.600 zł. zaraz przy budowie kościoła, ma obraz M. B. w srebrnej sukni, pochodzącej z zamkniętego klasztoru PP. bernardynek w
