Krakus
| Krakus | |||
Siedzi Krakus роd drzew cieniem,
Przy nim kosa leży;
Z czoła ciecze pot strumieniem,
A krew na odzieży.
Byleś Polsko wolną była,
Chętnie zniosę blizny;
Niech krwi zdroi płynie siła,
Wszak to dla Ojczyzny!
Ostrołęki świadczą pola,
Grochów przypomina,
Żе milsza śmierć niż niewola,
Dla Wawelu syna.
Zmyje kosę w krwi potokach
Każdy Krakus prawy;
Wróg po naszych chyba zwłokach,
Wnijdzie do Warszawy.
