Krzyż za lud
Dalej bracia topór w dłonie,
Ciąć w przemocy harde czoło,
Lud nasz biedny w nędzy tonie,
Płacz i jęki słychać w koło.
Dalej bracia, dźwigać Lud
Wielki, biedny, Polski Lud!
Dalej, bracia, dłoń do dłoni,
Dźwigać naszą biedną ziemię -
Niechaj cały świat się skłoni,
Dziwując to Boże plemię.
I zdziwuje niby cud,
Zmartwychwstały Polski Lud!
Słabych wspierać, przemoc chłostać -
Niszczyć przesąd, światło szerzyć —
I w tej walce królom dostać,
То nasz zakon — w to nam wierzyć;
Choćby życiem wieńczyć trud,
Byle dźwignąć Polski Lud!
Mąż wśród walkl nie truchleje -
Prawda, w kaźniach tylu braci!
Lecz gdzie walka, krew się leje,
Wolność ludu krew tę spłaci.
A więc i ten krzyż za Lud,
I ten jeszcze krzyż za Lud!
