Krzyczę (Tuwim, 1921)

	>>> Dane tekstu >>>
Autor	Julian Tuwim
Tytuł	Krzyczę
Pochodzenie	Skamander R. 2, t. 2 z. 10-13
Redaktor	Mieczysław Jerzy Grydzewski
Wydawca	Władysław Zawistowski, Mieczysław Jerzy Grydzewski
Data wyd.	styczeń 1921
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Krzyczę:

Boże święty! Nie rób ze mnie posągu!
Jak chorągwią wiej mną, wietrze boży!
Wschód i zachód niechaj się otworzy,
Niechaj stanę w wszechświatowym przeciągu!

Ja nie pragnę być aere perennius,
Gardzę mocą niewzruszoną spiżu,
Ani nie chcę, by mnie w wieczność przeniósł
Mit w postaci rozpiętej na krzyżu!

Ale chcę, by mnie życie podarło,
Potargało piorunem wichury,
Niechaj wpija we mnie kły, pazury
I drapieżnie mnie chwyta za gardło.

Niech odejdę poszarpany, krzyczący,
Że o miljard lat zawcześnie ginę,
I niech tłucze mnie w ostatnią godzinę
Wiatr mój wierny, z żalu skowyczący!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.