Krzyczę (Tuwim, 1923)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Julian Tuwim
Tytuł	Krzyczę
Pochodzenie	Wierszy tom 4
Wydawca	Towarzystwo Wydawnicze „Ignis“ Sp. Akc.
Data wyd.	1923
Druk	Drukarnia „Rola“ Jana Buriana
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tomik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

KRZYCZĘ:

Boże święty! Nie rób ze mnie posągu!
Jak chorągwią wiej mną, wietrze boży!
Wschód i zachód niechaj się otworzy,
Niechaj stanę w wszechświatowym przeciągu!

Ja nie pragnę być aere perennius,
Gardzę mocą niewzruszoną spiżu,
Ani nie chcę, by mnie w wieczność przeniósł
Mit w postaci rozpiętej na krzyżu.

Ale chcę, by mnie życie podarło,
Potargało piorunem wichury,
Niechaj wpija we mnie kły, pazury
I drapieżnie mnie chwyta za gardło.

Niech odejdę poszarpany, krzyczący,
Że o miljard lat zawcześnie ginę,
I niech tłucze mnie w ostatnią godzinę
Wiatr mój wierny, z żalu skowyczący!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.