Księga pamiątkowa miasta Poznania/Słowo wstępne
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Księga pamiątkowa miasta Poznania |
| Podtytuł | Dziesięć lat pracy polskiego zarządu stołecznego miasta Poznania |
| Redaktor | Zygmunt Zaleski |
| Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
| Data wyd. | 1929 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
We wysiłkach narodu polskiego około odrodzenia swego w ramach własnego ustroju państwowego stolica Wielkopolski niepoślednią odgrywa rolę.
Jako najdalej na zachód wysunięta strażnica kultury polskiej, jako brama zachodnia państwa polskiego, przez którą idą prądy myśli Zachodniej Europy ku Polsce, szczególne ma zadania i obowiązki wobec narodu polskiego.
Dla najbliższego sąsiada niemieckiego rozwój Poznania jest sprawdzianem, czy Polacy, odsunięci za czasów panowania pruskiego od rządów, zdolni są władać miastem o własnych siłach. Obywatelstwo miasta Poznania jest świadome tej swojej roli państwowej i pełne jest poczucie odpowiedzialności za losy miasta tak bardzo narażonego na krytykę obcych. Przejmuje się serdecznie jego rozwojem, interesuje się żywo planami jego rozbudowy, strzeże jego pamiątek, baczy na jego rozkwit gospodarczy i kulturalny. Wybiera władze miejscowe oględnie, by nie narazić na wypaczenie linij rozwojowych miasta i podstaw jego komunalnej gospodarki. Wybrani włodarze miasta mają silne oparcie w głębokim patrjotyźmie lokalnym mieszkańców.
Książka jubileuszowa miasta Poznania ma zobrazować dziesięcioletnią pracę polskich gospodarzy miasta Poznania i być dowodem nietylko pracowitości i przemyślności obywatelstwa polskiego, ale także i dokumentem politycznej wagi, wykazującym ze szczególną siłą, że polscy włodarze miasta nietylko że nie uronili niczego z elementów dawnego jego poziomu cywilizacyjnego, ale usilną pracą, dokonaną w trudnych warunkach finansowych, przyczynili się do rozkwitu miasta większego, niż to wykazać może jakikolwiek okres czasów panowania obcego.
Pomyślny stan gospodarki miejskiej umożliwił korporacjom miejskim śmiałą decyzję urządzenia w Poznaniu na dziesięcioletnią rocznicę odzyskania niepodległości Powszechnej Wystawy Krajowej. Myśl znalazła żywy oddźwięk w całym kraju, w rządzie, sejmie i we wszystkich organizacjach samorządowych i gospodarczych. Gospodarze miasta Poznania dumni są i szczęśliwi, że w lecie r. 1929 będą mogli gościć u siebie kwiat narodu polskiego z kraju i ze zagranicy oraz tych cudzoziemców, którzy pragną poznać niedocenione dotychczas w opinji europejskiej wysiłki Polski do osiągnięcia wyższego poziomu kulturalnego.
Miasto Poznań, w roli gospodarza, odświętne przybrało na rok 1929 szaty. Dużym wysiłkiem technicznym i finansowym musiało przyspieszyć wiele robót miejskich, któreby, — gdyby nie Wystawa, — mogły być rozłożone na lat kilka. Nie nadwyrężając stanu skarbowości komunalnej, administracja miejska wykończyła na czas nietylko prace związane z przygotowaniem Wystawy, ale wiele innych inwestycji miejskich, szczególną wagę przykładając do pomnożenia ilości mieszkań dla miejscowych bezdomnych i dla oczekiwanego napływu gości zamiejscowych.
Przeglądając książkę jubileuszową miasta Poznania, czytelnik polski czy obcy, niechaj życzliwie i pobłażliwie oceni pracę mieszczaństwa poznańskiego w ostatnich dziesięciu latach, dokonaną o własnych siłach technicznych, własnym trudem i przemysłem.
Niechaj książka ta, naświetlona możliwie rzeczowo, będzie dla wszystkich znakiem wiary w żywotność narodu polskiego, a dla mieszczaństwa poznańskiego podnietą do dalszej owocnej pracy około dobra miasta.
