M. Arcta Słownik Staropolski/Zakał

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[896]

 Zakał, zakała, 1) plugastwo zaległe (lekarstwo to lipkości i zakały z pęcherza wypędza); 2) zarodek, zawiązek czego niedobrego (Z. grzechu; Z. w sercu nosi); 3) gniew, zawiść, chrapka; 4) przywara, skaza, wada, plama (obywatel bez zakały); 5) plamaplama, hańba, wstyd (Z. dla całej familji; Z. imienia; nie warta tylko hańby i zakały); 6) zachmurzenie, zasmucenie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.