M. Arcta Słownik Staropolski/Zakurzyć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[904]

 Zakurzyć, zakadzić, zasmrodzić (Z. komu pod nosem; zakurzyłeś mi czosnkiem = zaleciał mię czosnek od ciebie); Z. się, 1) zawichrzyć się (niepogoda się zakurzy); 2) zapalić się, zająć się (wojna się zakurzy; stamtąd się nieszczęsna schizma zakurzyła).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.