M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Światło

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Światło, faliste drganie eteru, działające na nasz nerw wzrokowy i wywołujące wrażenia świetlne; każde ciało świecące, źródło światła: ś. słoneczne, naturalne, dzienne; ś. polarne = promienie świetlne, rozchodzące ś. pod biegunem północnym; ś. księżyca, gwiazd; każda lampa, świeca, kaganek, łuczywo, palące ś. ognisko i t. p.; ś. elektryczne = powstające w trudnotopliwych przewodnikach pod działaniem silnego prądu elektrycznego; ś. gazowe = płomień palącego ś. gazu oświetlającego; oświetlenie; materjał a. energja, użyte na oświetlenie, ich koszt; miejsce oświetlone: wynosić co na ś. = ujawniać; czas, kiedy słońce świeci, dzień: przyjechać dokąd za ś-a = przy dniu; wydawać ś. = błyszczeć, lśnić; życie, żywot, świat: bodajeś ś-a Bożego nie oglądał = bodajeś ś. nie rodził; przen., blask, świetność, jasność: ś. sławy, bogactwa itp.; wszystko, co oświeca i udoskonala umysł: ś. nauki, wiedzy, inteligencji, rozumu; ś. prawdziwej wiary = wiara chrześcijańska; ś. prawdy; objaśnienie, wyjaśnienie, wytłumaczenie: wystawić co we właściwym ś-le, w dobrym, korzystnym, złym, fałszywym ś-le = właściwie, dobrze, źle przedstawić, wyjaśnić; średnica otworu: ś. piszczałki organowej, futryna okna, drzwi ma dwa, trzy i t. d. łokcie w ś-le,


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.