M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Cień

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Cień, przestrzeń pozbawiona światła, tworząca się, gdy pomiędzy przedmiotem oświeconym a świecącym, umieścimy przedmiot nieprzezroczysty, niedopuszczający promieni świetlnych; ciemnawa smuga, padająca od przedmiotu w kierunku przeciwnym od światła (fig.); ciemne miejsce na obrazie; miejsce cieniste, chłodek; rzecz marna, błahostka, ułuda, złuda; słaby pozór czego; zła strona charakteru, plama, zmaza; niesława, podejrzenie; rzecz, objaw smutny, niewesoły; mara, wyobrażenie w myśli nieboszczyka; duch, dusza człowieka po śmierci; ślad, resztka (C. dawnej wielkości); słabe wyobrażenie, niepochwytna postać czego; najsłabszy pozór, zbytnia obawa (bać się swego C.); nie odstępowanie kogo, naleganie natarczywe (chodzi za mną jak C.); zły wygląd, mizerne wyglądanie, wielkie wychudnienie (wygląda jak C.); zupełny brak czego, nieistnienie (niema w tem C. prawdy; niema w nim C. zarozumiałości); skromne stanowisko, usuwanie się (trzymać się w cieniu; ochrona, opieka, protekcja); C-ie chińskie — p. Chińskie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.