M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Czoło

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Czoło, przednia górna cześć twarzy między skroniami (f.); przód czego, front, strona przednia, górna albo wierzchnia; góra, wierzchołek, szczyt; wybór, kwiat; to, co najlepsze z całości czego; rzecz przednia, najcelniejsza; grubszy koniec belki obrobionej na kanty; ambicja, wstyd; otwartego C-a = uczciwy, rzetelny, spokojnego sumienia; wytartego C., bezczelny, zuchwały, podły; jakim C-em stanę przed nim? = z niespokojnym sumieniem, ze wstydem; jakim C-em! = czy ci nie wstyd?; bić C-em = składać hołd, uznanie, wyrażać swoją cześć; bić C-em przed kim = upadlać się, płaszczyć się przed kim; stawić komu C. = być śmiałym, występować śmiało, niedawać się, nie ustępować, bronić ś., stawiać opór: w pocie C-a = ciężko (pracować); nie mieć C-a = nie mieć wstydu, poczucia godności; trzymać C. = stać na przedzie, przodować, przewodzić, być przewódcą; na czele = na przedzie, przed wszystkiemi, być pierwszym; być lub stać na czele = przewodzić, rządzić, rozkazywać, dowodzić; drzwi do C-a = ściśle wchodzące w ramę futryny (nie wystające za nią).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.