M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Czop

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	C – wykaz haseł C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[169]

 Czop, drewniany kolek, z jednego końca śpiczasty, do zatykania otworu beczki, szpunt, (fig.); zaciosany koniec belki, który wchodzi w wydrążenie drugiej belki; końce walców w maszynach, oparte na łożyskach lub w panewkach; wał, oś; wystający zaokrąglony kawałek żelazny lub drewniany, na którym się co obraca; skrzep krwi zatykający naczynie krwionośne; kłębuszek waty, szarpi, płótna, zatykający naczynie krwawiące; ryba z rodzaju okuniowatych, z rzędu cierniopromiennych; niepojętny, gap. głupiec, kolek, niezgrabjasz, niedołęga.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.