M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Czop

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Czop, drewniany kolek, z jednego końca śpiczasty, do zatykania otworu beczki, szpunt, (fig.); zaciosany koniec belki, który wchodzi w wydrążenie drugiej belki; końce walców w maszynach, oparte na łożyskach lub w panewkach; wał, oś; wystający zaokrąglony kawałek żelazny lub drewniany, na którym się co obraca; skrzep krwi zatykający naczynie krwionośne; kłębuszek waty, szarpi, płótna, zatykający naczynie krwawiące; ryba z rodzaju okuniowatych, z rzędu cierniopromiennych; niepojętny, gap. głupiec, kolek, niezgrabjasz, niedołęga.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.