M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Dzwon

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne D – wykaz haseł
D – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Dzwon, naczynie metalowe kształtu kielicha, do dzwonienia sercem wewnątrz zawieszonym (fig.); (bić we d-ny, uderzać we d-ny = dzwonić; przen. od wielkiego d-nu = od wielkiego święta, od wielkiej uroczystości); naczynie szklane kopulaste, klosz do nakrywania potraw, roślin, albo do doświadczeń fizycznych; d. nurkowy = rodzaj klosza, umożliwiający nurkom dłuższe przebywanie pod wodą (f.); dźwięk, dźwięczność (ta cegła ma dobry d.); d. chiński = krąg metalowy, w który się uderza silnie, talerz metalowy, używany w orkiestrach jako instrument, tamtam; kloc umieszczony pod otworem barci dla zabezpieczenia jej od niedźwiedzi, samobitnia; zdr. Dzwonek.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.