Korona, łć., uroczysty, bogaty, specjalnej formy ubiór głowy jako oznaka królewskiej a. książęcej godności (f.); rząd, władza rządząca; monarchja, przez króla rządzona; państwo, tron, monarcha; władza monarsza; daw. Polska (bez Litwy); część ubarwiona kwiatu; na herbach: oznaka godności książęcej, hrabiowskiej, szlacheckiej i t. p.; górne rozgałęzienie drzewa; wieniec, jako symbol sławy lub męczeństwa (k. w niebie); aureola; uwieńczenie; najcenniejszy wytwór (to k. wszystkiego); moneta austrjacka = 72 guldena; moneta angielska = 5 szylingom; moneta szwedzka, norweska, duńska = 100 oerom; wieniec promieni perłowo-białych, okalających słońce podczas zaćmienia; koło świetlne, otaczające słońce; część zęba ponad dziąsłem; nazwa gwiazdozbioru; górne rozgałęzienie rogów jelenia; k. Wenery, pryszcze syfilityczne na czole; k. w kartach — p.Koronka; k. cesarska, roślina ozdobna z rodziny liljowatych (fig.).