M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Kotwica

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	K – wykaz haseł K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[602]

 Kotwica, Kotew, Kotwa, Kotwia, nm., duży hak żelazny o 2, 3 a. 4 zębach, który, spuszczony na łańcuchu na dno wody, zatrzymuje statek na miejscu (fig.); przen., deska ratunku, port bezpieczeństwa, ostoja, ocalenie; zbroja magnesu, płyta z żelaza miękkiego, przykładana do magnesów, żeby ich magnetyzm nie osłabł; w zegarku: ankier, wychwyt, łuk metalowy z zakrzywionemi końcami, utrzymujący jednostajność ruchów zegarka (zdr. Kotwiczka).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.