M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Kręcić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne K – wykaz haseł
K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Kręcić, nadawać czemu ruch obrotowy, obracać w koło; nie mówić prawdy; postępować nierzetelnie, oszukiwać; zwijać, skręcać (powróz); przen., k. głową = kłopotać ś., nie zgadzać ś. na coś odrazu, powątpiewać; k. nosem = okazywać niezadowolenie, nie pochwalać czego; w nosie k-i = gryzie, drażni (dym); kark k. = łamać; k. ś., obracać się w koło; głowa mi się k-i albo w głowie mi ś. k-i = mam zawrót głowy; przen., łzy mi ś. w oczach k-ą = stoją, chce mi ś. płakać; być w ciągłym ruchu, wić ś., robić zakręty, kołować, ruszać ś., wiercić ś., uwijać ś.; k. ś., koło czego a za czym, o co = zajmować ś. czym, robić zabiegi koło czego, starać ś. o co; k. ś., koło kogo = chodzić koło niego, chcieć coś dostać od niego, nadskakiwać mu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.