Nagrobek Piotrowi (Księgi Trzecie)
Pamięć myślistwa twego Pietrze ucieszony!
Stoję tu słup kamienny twardo usadzony.
Przy grobie masz naczynie wszytko postawione:
Koń, strzały, psy, potyczy, sieci rozciągnione.
Wszytko, biada mnie, kamień, a zwierz tuż[1] bezpieczny
Ociera się imo cię, a ty sen spisz wieczny.
Przypisy
- ↑ Tak w wyd. 1604, 1617. W wyd. 1639 i u Tur.: tu.