Najcudowniejsze... (Orkan, 1912)
| ←Łąki i kwiaty moje | Najcudowniejsze... Z martwej roztoki z cyklu Zaśpiewaj, ptaku... Władysław Orkan |
Gwiazdą zawisasz...→ | |
NAJCUDOWNIEJSZE...
Najcudowniejsze z moich marzeń
Ni najść, ni ująć mi się daje —
Odbicie w mgle pragnionych zdarzeń,
W bajkowe unoszonych kraje — —
Próżno wyciągam tęskne dłonie
Po to dalekie, moje, mgliste —
Równie w przestrzeni zimnej tonie,
Jak to, co rzeczywiste.
