Neapol (Tarnowski)

Neapol • Wiersz • Władysław Tarnowski

Neapol Wiersz Władysław Tarnowski

[Wiersz Władysława Tarnowskiego wysłany z Neapolu 23 stycznia 1875 w liście do Teofila Lenartowicza, a zacytowany in extenso w liście Teofila Lenartowicza do Tekli Zmorskiej wysłanym z Florencji dnia 22 czerwca 1878, który w zbiorach Biblioteki Głównej Województwa Mazowieckiego w Warszawie, sygn. zbiorcza 24 II.]^[1]

Tu przed gwiazdami cichymi na niebie
Sam i samotny wspominałem ciebie.
Gdy nad piekielną otchłań Wezuwiusza
Zszedł księżyc srebrną hostią na błękicie
W goryczym dumał, że jest nędzne życie,
Kraterem serce, a księżycem dusza.
I gdy z krateru powiał kwef żałobą,
Płakałem za tobą.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.

1.  O tym liście także w katalogu Listy Teofila Lenartowicza do Tekli Zmorskiej 1861-1893 ze wstępem i przypisami Jadwigi Rudnickiej i posłowiem Stanisława Szwalbe w ramach serii: Prace Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy, nr. 12., Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1978, str. 241, pozycja 153.