Niedosyt (Bååth)

Niedosyt Brist • Albert Ulrik Bååth

Niedosyt Brist Albert Ulrik Bååth

[Wiersz „Brist” w: Albert Ulrik Bååth „Vid allfarväg”, Jos. Seligmann & c:is förlag, Stockholm, 1884 roku.]

svenska

I moja dusza miała inną, która się do niej przytulała,
Która najgorsze i najlepsze jej moce znała, –

Kobieta-duch, jedyna co gorąca,
Która czuła tak głęboko, że oczy zdały się słońca –

Wtenczas może się zdarzyć ma pieśń zimna i bojowa
Cieplejsze, łagodniejsze tony we dniu schowa.

Widziałem wśród świata zakątek, co wart malowania,
Z życia widok, zdolny barwą do promieniowania,

I szukałem jego znaczenia, byśmy potem jedni
Ze smutku cieni, spojrzeli ku radości dni.

Gdzie było przyćmione, może mi iskrę pokazała
Gdym walczący leżał – nadziei, która w końcu życie odebrała.

I tam gdzie widziałem tylko światło, które zbyt jasno pała,
Ona stłumiła światło i dar życia ogrzała.

Teraz pieśń brzmi przeważnie jak z mgieł ugorów^[1]
Wiosenny płacz czajki^[2] w ciemnej godzinie marcowego wieczoru.

Może kiedy uniesie się jak skowronka piosenka
On nad jasnymi polami i światłem na skrzydełkach,

A śpiewem mógłby rozgrzać, co cudownie wyglądało
Tam gdzie słońce nad zielonymi, rozległymi terenami zawisało,

I odtąd stonowany oczyszczony z silnych zdarzeń
Całe szczęście i smutek na wsi w pogodny dzień.

---

1.   Powinno być łąk, ale się nie rymuje, ugór nie do końca jest synonimem łąki, ale czajkę na obu spotkać można.
2.   Rzeczywiście wołanie czajki dosyć płaczliwe.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Albert Ulrik Bååth.
Przekład	Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0. Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.