Nosił ci mnie konik gniady

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Nosił ci mnie konik gniady
Pochodzenie	Polskie pieśni wojenne i piosenki obozowe
Redaktor	Adam Zagórski
Wydawca	Wydawnictwo „Wiadomości Polskich“
Data wyd.	1915
Druk	Drukarnia Państwowa
Miejsce wyd.	Piotrków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały śpiewnik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Nosił ci mnie konik gniady

Nosił ci mnie konik gniady
Nosił prędko, nie powoli,

Aż mnie zaniósł do niewoli,
Skąd uciekać nie dam rady.
Koniu mój — koniu mój
W niewolęś mnie poniósł.

Tak to było: późna pora,
Trza koniowi ulżyć w biegu,
Trza pomyśleć o noclegu.
Zaniósł ci mnie koń do dwora.
Koniu mój i t. d.

A we dworze tym panienka,
Oczy czarne, roześmiane,
Dwa buziaki, dwa rumiane
I usteczka jak wisienka.
Koniu mój i t. d.

Obróciła na mnie oczy,
Powiedziała słówko grzeczne.
Zaplątała w niebezpieczne
Więzy czarnych swych warkoczy.
Koniu mój i t. d.

Dziś uciekać nie dam rady,
Chociaż wiem, że tam w szwadronie
Chłopcy śmieją się i konie,
Rotmistrz z gniewu chodzi blady.
Koniu mój i t. d.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).