Nowi ludzie

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Teognis z Megary
Tytuł	Nowi ludzie
Pochodzenie	Obraz literatury powszechnej
Redaktor	Piotr Chmielowski, Edward Grabowski
Wydawca	Teodor Paprocki i S-ka
Data wyd.	1895
Druk	Drukarnia Związkowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Jan Czubek
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[132]

b) Nowi ludzie.

Gród, Kirnie^[1], jak gród — ten sam; ludzie — nie ci sami.
Motłoch, co prawa nie znał, gardził zakonami,
Ci, co wpierw kozie skóry włożywszy na bary,
Niby trwożne jelenie przebiegali jary,
Dziś to szlachta, o Kirnie! a szlachta chłopieje:
O, jakże boli patrzeć na to, co się dzieje!
Oszukują się wzajem, hołdując obłudzie:
Ni to gmin, ni to szlachta — oto nowi ludzie.

1. Ulubieniec Teognisa, do którego poeta często się zwraca.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Teognis z Megary i tłumacza: Jan Czubek.