Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa/Litania o Opatrzności Boskiej
| ←Litania o Trójcy Przenajświętszej | Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa Nabożeństwo tygodniowe Litania o Opatrzności Boskiej |
Litania o najsłodszém Imieniu Jezus→ | |
LITANIA
o Opatrzności Boskiéj.
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, Zmiłuj się nad nami.
Duchu święty Boże, Zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco jedyny Boże, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, godny przedmiocie miłości aniołów i ludzi, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, prowadzona przez Serce Jezusowe, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, która wszystkiém kierujesz ze sprawiedliwością, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, nadziejo naszego zbawienia, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, pociecho pielgrzymów, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, przewodniku duszy mojéj, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, drogo do nieba, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, pomoc we wszystkich niebezpieczeństwach, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, niewyczerpany skarbie wszelkiego dobra, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, utwierdzenie sprawiedliwych, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, nadziejo największych grzeszników, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, ucieczko strapionych, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, pomcy we wszystkich naszych potrzebach, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, uspokojenie we wszelkich burzach, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, zaspokojenie serca i duszy, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, pomoc najpewniejsza w cierpieniach, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, karmicielko zgłodniałych, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, opieko ubogich i opuszczonych, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, pociecho wdów i sierót, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, najgodniejsza naszego poszanowania i uwielbienia, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, nieopuszczająca nigdy w Tobie ufających, Zmiłuj się nad nami.
Opatrzności Boska, przybywająca na ratunek tym, którzy Ciebie wzywają, zmiłuj się nad nami.
Chwalimy i błogosławimy Twoję świętą Opatrzność i poddajemy się pod jéj wszelkie wyroki.
Módlmy się.
O wielki Boże, który nie odmawiasz wejrzeć opatrznym swoim świętym wzrokiem na nas tak niegodnych, użycz nam téj wielkiéj łaski, prosimy Cię pokornie, żwbyśmy się zupełnie poddali przez cały ciąg życia naszego pod najdoskonalsze rozrządzenie Twojéj świętéj Opatrzności. Amen.
Modlitwa.
Uwielbiona Opatrzności Boga mojego, wszystkie wypadki życia naszego są w ręku Twoim; ta myśl mnie pociesza i zaspokaja i jest całą moją pociechą. Nie śmiem o nic upraszać, bo nie wiem, co jest najzgodniejsze z wolą Twoją przenajświętszą, i najskuteczniejsze dla zbawienia mojego. Jedyne i gorące moje życzenie jest, być zawsze z Tobą złączonym(ą), Ciebie uwielbiać, być Tobie zawsze wiernym(ą), i z uczuciem głębokiéj ufności błagać Cię, abym żył(a) cnotliwie, a umierał(a) śmiercią sprawiedliwych. Amen.
Modlitwa do Opatrzności Boskiéj.
Najpewniejsza nadziejo nasza miłosierny Boże, który dobrotliwém okiem Twojém nietylko skrytości serc ludzkich przenikasz, ale téż wszystkie potrzeby nasze tak duszne, jak i doczesne jaśnie widzisz, Twojéj ja najświętszéj Opatrzności niedostatki moje polecam. Otwieraj mi szczodrobliwą rękę Twoję, a napełniaj ubogą duszę moję błogosławieństwem, przyodziewaj, pożywiaj śmiertelne ciało moje. Nie pragnę żadnych zbytnich dostatków, ani życzę sobie niepotrzebnych bogactw, żebym Cię nie zapominał(a), daj mi tylko z nieprzebranéj dobroci Twojéj to, czego mi do uczciwego życia potrzeba, żebym Ci godnie za wszystkie dary Twoje dziękował(a) i Majestatowi Twojemu Boskiemu jak najwięcéj się wysługiwał(a). Ojcem łaskawym jesteś kochających Ciebie dzieci nie zapominajże mnie lichego(éj) syna (córki) Twojego(éj), niech będę lepszym(ą) u Ciebie, niżeli powietrzny wróbel, którego Ty codziennie żywisz, niech w oczach Twoich szczęśliwszym(ą) zostanę, aniżeli lilia polna, którą Ty tak pięknie odziewasz. Błogosław duszy mojéj, opatruj ją cnotami świętemi, ubogacaj łaskawością Twoją, żebym darów Twoich najświętszych godnie zażywał(a), a przeżywszy to doczesne życie szczęśliwie przez nieskończoną wieczność z Aniołami świętymi należytą wdzięczność Imieniowi Twojemu najsłodszemu wyśpiewywał(a). Amen.
Modlitwa niedzielna.
Chociaż w każdym dniu, w każdéj chwili powinniśmy Cię kochać, Boże wszechmocny, i nieustannie pamiętać na obecność Twoję, w Niedzielę jednakże, w dniu przeznaczonym na modlitwę i wytchnienie po całotygodniowéj pracy, duch nasz swobodniéj podnosi się do Ciebie, jako do swojego źródła, do najwyższego dobra. Przychodzę więc do Ciebie, Panie, z pokorną proźbą o dobro wszelkie, by tą modlitwą pokrzepić siły moralne na trudy całego tygodnia, aby w łasce i przy błogosławieństwie Twojém, rozpocząć jutro zwykłe zatrudnienia. Udziel mi, Panie, nie dla zasług moich, bo te są małe lub żadne, lecz przez miłość Chrystusa to wszystko, co dla duszy i ciała mojego jest koniecznie potrzebném, dobrém i użyteczném. Rozgrzéj w sercu głębokie poszanowanie dla nauk Chrystusa: niechaj je przyjmę do duszy, bo w nich zawiera się wszystko, co mnie uszczęśliwić, pokrzepić i wznieść ku Tobie może, co mnie użytecznym(ą) dla bliźnich uczyni. Niech ukocham ten spokój, z którym Zbawca świata przyszedł na ziemię, by uszczęśliwić ludzi, tę dążność całego Jego życia, by tylko dobrze im czynić bez myśli ziemskiéj nagrody, lub pochwały świata. Boże, wléj mi do duszy przebaczenie Chrystusowe, niechaj nietylko nigdy źle o moim bliźnim nie mówię, nie sądzę go surowo, lecz chętnie przebaczam małe usterki i ciężkie winy. Udziel mi łagodności i słodyczy w obcowaniu z ludźmi. Daj mi Panie zdrowy pogląd na świat, rzetelne ocenianie ludzi, pobłażanie ich przewinieniom, bez zachęcania do złego, chrześcijańską wyrozumiałość dla słabości ludzkiéj natury. Obym jasno widzieć mógł(a) tę drogę, na któréj mnie postawiła Opatrzność, niechaj jéj nie opuszczam nigdy, gdy ciągle do dobrego prowadzi celu. Niechaj poznam dokładnie obowiązki, jakie życie na mnie wkłada, niech czuję ich ważność i spełniam gorliwie. Boże! oświeć mnie światłem Ducha świętego, bym jasno widzieć mógł(a) stan duszy mojéj, i coraz więcéj pracował(a) nad udoskonaleniem całéj mojéj moralnéj istoty. Spraw Panie, niechaj pokocham pracę i naukę, jako źródła mego teraźniejszego szczęścia i spokoju, a tém samém i nieprzerwanéj radości w niebie. Wléj w serce moje skromność, niewinność, prostotę, prawdziwą pobożność, szlachetność i piękny sposób myślenia i działania. Daj mi Panie poczucie mojéj osobistéj godności, prawość charakteru, nieskazitelną rzetelność, stałość w dobrych postanowieniach, wytrwałość w szlachetnych zamiarach, stateczność w postępowaniu, rozsądek w życiu, cierpliwość w przeciwnościach, siłę w cierpieniach, nadzieję w przejściach bolesnych, pogodę umysłu i spokój duszy w każdém doświadczeniu Bożém; to jest: zrozumienie życia, mądrość prawdziwą. Oby nigdy gorycz serca nie zatruła mi życia, nie zniechęciła do ludzi, nie odstręczyła od czynienia im dobrze, chociażby się stali powodem mych cierpień. Nie daj mi, Panie, nigdy zwątpić o Twojéj dobroci, Opatrzności i miłosierdziu. Niechaj będę szczęściem moich ukochanych, pociechą biednych, osłodą smutnych. Daj mi godnie zawsze przystępować do stołu Swojego, udziel mi, Boże dobroci, skruchy i żalu za popełnione winy. Udaruj spokojem sumienia, zadowoleniem serca; daj przyjaźń ludzką i miłość Twoję, obdarz mnie Panie zdrowiem, bym Ci bez przerwy gorliwie służyć mógł(a). Udziel nakoniec tych wszystkich darów mojéj rodzinie i całéj ludzkości. Amen.
