O gnębicielu wdów i sierot
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O gnębicielu wdów i sierot |
| Pochodzenie | Facecje z dawnej Polski |
| Redaktor | Teodor Tyc |
| Wydawca | Spółka Wydawnicza „Ostoja“ |
| Data wyd. | 1917 |
| Druk | Drukarnia „Pracy“ |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Tłumacz | Teodor Tyc |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
O gnębicielu
wdów i sierot. (Roczn. Świętokrz.
r. 1238, MPH III. 71). |
Mieszko, książę kujawski, wdów kilka z sierotami obdarł do szczętu i krowy im pozarzynał, a z mięsa tych krów sporządził wielką ucztę dla baronów swych i rycerzy. Za Bożą wolą, gdy siedział przy stole, dla nieznośnych jego grzechów ukazały się niezliczone myszy i gryźć go poczęły. W statku uciekł na rzekę i tamże zjedzon od myszy.
