O róży (Różę, miłości kwiat...)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O róży |
| Pochodzenie | Poezye Brunona hrabi Kicińskiego |
| Data wyd. | 1841 |
| Druk | Drukarnia przy ul. Rymarskiej 743 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Bruno Kiciński |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Różę, miłości kwiat poświęcony,
Z winnemi skojarzmy grony.
Z róży dobrawszy wianek na czoło,
Bawiąc się pijmy wesoło.
Różo! Ty jesteś kwiatów ozdobą,
I wiosna pyszni się tobą.
Różą Bogowie pysznią się sami,
Bożek miłości różami,
Wieńczy włos złoty i śnieżne skronie,
Kiedy tańczy w wdzięków gronie.
I mnie więc na czoło włóż,
Swieży wianek z wonnych róż,
Przywiodę hożą dziewczynę,
Przed Dijoniza[1] ołtarze,
I tam ochoczo z nią w parze,
Skocznego tańca wiwinę.
