Odezwa Rady Administracyjnej (30 listopada 1830)
Polacy! Równie smutne jak niespodziewane wypadki wczorajszego wieczora i nocy spowodowały Rząd do przybrania do grona swojego obywateli znanych ze swoich zasług i do odezwania się do was. WKs. Cesarzewicz wojskom rosyjskim wszelkiego działania wzbronił, gdyż sądzi, że rozdwojone umysły Polaków Polacy sami skojarzyć powinni. Czy Polak we krwi bratniej ma broczyć dłoń swoją? Chcieliżbyście dać światu widok dla kraju największego nieszczęścia, domowej niezgody? Własnym umiarkowaniem jedynie ocalić się możecie od pogrążenia się w przepaści, nad którą stoicie! Wróćcie zatem do porządku i spokojności, a wszelkie uniesienia niech przeminą z nocą, która je pokrywała.
Pamiętajcie na przyszłość drogiej, a tylu nieszczęściami skołatanej Ojczyzny - oddalcie wszystko, co by mogło narazić nawet samo jej istnienie.
Do nas będzie należało dopełnić powinności naszej w zabezpieczeniu bezpieczeństwa ogólnego, w poszanowaniu praw i konstytucyjnych swobód krajowych.
