Odwrócone światło/okoliczniki nie na miejscu

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tymoteusz Karpowicz
Tytuł	Odwrócone światło
Wydawca	Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wyd.	1972
Druk	Wrocławska Drukarnia Kartograficzna
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[196] kopia artystyczna GDZIE mówi że wie gdzie leży od głowy do stóp po obiedzie pod numerem siódmym tam gdzie on wie do siedmiu o każdej siódemce nawet bez liczenia wie co siódme danie co on wie bez głowy ziemi do sześciu bez oczu gwiazdy do pięciu bez płuc powietrza do czterech i bez niewinności do trzech różowej wstążki poranku do dwóch w byle jakim rowie do jednego worka wrzuconych do zera niezliczonego dotychczas jak nigdy błękitu na wznak powietrza minus jedno wysokie niemożliwe szczęście nieleżenia na końcu boku obcego od środka po brzegi do ostrego teraz teraz widzisz nad sobą to gdzie każde gdzie jest nad gdzie każdym potem gdzie nad niekażdym gdzie jest gdzie bardziej niekażde gdzie nad jedynym gdzie jest gdzie bez rady a stąd zmartwychwstaje to gdzie najwyższe i gdzie jest poniżone przez gdzie natychmiastowo inne i z miejsca oplute przez gdzie nie z języka i spoza porządku gdzie najwyżej zamierzone w każdym przypadku jadalne gniazda nieba gdzie wielkie jajo głodu składa przelotność bez skrzydeł gdzie aniołowie ścielą się na stół zamiast obrusów jak z opłatka [198] sypią żartem do garnka w pęczniejącym brzuchu ziemi gdzie z potocznego zbocza wiedzy osuwa się z pewników w zestaw wszystkich głodów mała stopa ghandiego gdzie na końcu kaukaskiego noża ktoś mu kroplę krwi podaje do zwiniętych od upału ust i nóż syci gdzie einstein wzór poprawia kością z swego boku em usuwa wstawia znak opatrzności boku nie zamyka na przestrzał w tym trójkącie niczym a więc wieje gdzie całopalny chłopiec składa wielkie wełtawy na upały świata i ze skroni ziemi odwija samobieżny ogień gdzie azbestowy bóg otwiera ojcowskie ramiona na wszystkie przyjęcia naraz gdzie anty-gdzie nie sięga i coś ma wreszcie szanse ujść swemu pytaniu

[197] oryginał OKOLICZNIKI NIE NA MIEJSCU   kalka logiczna NIEŚCISŁA IMPLIKACJA nic nie chce nas obrazić świętojański robak jakie może rzucić światło na sprawy knotów które za pamięcią zaciskamy w głąb lampy ale samo przesuwanie niszczy zestaw w oku widmo naprzód kastruje nie w tę stronę mruga kalka logiczna nieścisła równoważność okolice miejsca swój adres okrągły mają w otoce za psem sprężynowym tu na widok własny chodzić oznacza mieć frygę zamiast sprawy ale rozprostować wzrok bezradnie do kolan nie świadczy że się było jedynym tam gdzie się wkręciło [199] kalka logiczna WYDŁUŻAJĄCE STRESZCZENIE kolczykowany zakręt ogryza swój promień by się streścić do miejsca na którym pękła naraz cała obecność

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.