Pan Bog do gotowego

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wacław Potocki
Tytuł	Pan Bog do gotowego
Pochodzenie	Ogród fraszek
Redaktor	Aleksander Brückner
Wydawca	Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wyd.	1907
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tom I
Indeks stron

›››

 

[109]Pan Bog do gotowego.^[1][2]

Młodo żebrać, młodoś się, bracie, począł krzywić,
 Wieręć się trudno będzie na starość pożywić.
Ogoliwszy te kudły, mogłbyś walić dęby.
 Na to żebrak: Da chleba ten, ktory dał zęby.
Dał Bog zęby, dał ręce, tych trzeba przyłożyć        5
 Z młodu, rzekę, kto swojej starości chce dożyć.
Nieboże, kto w tym wieku psy drażni jako ty,
 Psi go zjedzą na starość, pod cudzymi płoty.

1. (P.)
2. Nadpis pierwotny, przekreślony w rkp.: Młody żebrak.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.