Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792. Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!
NIe pròżnoś Boga grzeſzniku znieważał,
On twoie kroki naymnieyſze uważał!
Kiedyś do Swiata rachunkòw zaſiędzie,
Y ten twòy Swiadek ſędzią twoim będzie.
Co tylko w ſercu taiemnego było,
Coś myślił, że ſię wśrzòd nocy ukryło:
Wſzyſtko to promień prawdy iego zbada,!
Y wſzyſtko winne ſumnienie wygada.
Biada ci Oycze i Matko niedbała! ZeśŻeś wſtydu dzieci twych nienauczała!
Powſtaną na was te Còrki i Syny,
Y złorzeczyć wam będą tey godziny.
Wy, coście ſwego bliźniego krzywdzili,
Na życie, ſławę, maiątek godzili,
Prawo was Boſkie będzie potępiało,
Ktòre bliźniego kochać rozkazało.
Wy, coście gorſząc niewinnych ſkazili,
Albo Małżeńſtwa Swięte pogwałcili,
Albo przed Bogiem nie zgieli kolana:
Sprawiedliwego w nim znaydziecie Pana:
Wy, coście w zbytkach ſwiata utoneli, ZeŻe Bòg na Niebie żyie, zapomnieli;
Głos was ogromny Sędziego obleci:
„Nieznam was, nieznam; wy nie moie dzieci,
„Czyżem was codzień nieczekał w Kościele?
„Czym dla ubogich od was żądał wiele?
„Czylim niekazał? niedał wzoru Cnoty?
„Czy to zyſk mały, Niebo za kłopoty?
„Sypałem łaſki, choćieście zuchwali
„Ani proſili, ani dziękowali!
„OdbierźcieżOdbierżcież karę ktorey wiek niezmaże.
„Serce Jey niechce, Sprawiedliwość każe.
Wtenczas okropna zacznie ſię godzina, ZegnaćŻegnać ſię będzie z rodziną rodzina!
J przyiaciele wpoſrzòd narzekania,
Opłaczą moment tego poźegnaniapożegnania.
Teraz do Boga kwap ſię zborze wierny;
On dziś odpuszcza, On dziś miłoſierny;
Bo kiedy ſądzić Swiat cały zaſiędzie,
Ktòż z ręki Jego grzeſznika dobędzie?
