Pieśń wojenna
Pieśń wojenna Józef Kościelski |
Pieśń powstańców styczniowych, słowa: Józef Kościelski, muzyka: Stanisław Moniuszko, opublikowana w jego XI Śpiewniku domowym.
|
Czy w radzie, czy w zwadzie, czy w swarnej gromadzie,
W modlitwie, czy w bitwie, czy harcem w gonitwie,
Rycerskie rzemiosło przed wszystkim rej wiedzie,
Bo wszędy ten pierwszy, kto w boju na przedzie.
Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał,
Ze szańca na szaniec, i z wału na wał!
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Gdy świta, powita na hełmie mym kita,
Zdzwoni miecz w dłoni, gdy słucham rżeń koni,
Poranna mię surma gotowym znajduje.
O, nędzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje.
Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał,
Ze szańca na szaniec, i z wału na wał!
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Lew srogi, gdy wrogi podścieła pod nogi,
Baranek, gdy wianek uplata dla branek,
Wesoły przy uczcie, piosenkom życzliwy,
To człowiek szczęśliwy, to rycerz prawdziwy.
Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał,
Ze szańca na szaniec, i z wału na wał!
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Rycerska przyczyna, rycerski to tan!
Co rycerz to pan.
Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.