Pieśni Kabira/LXVIII

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kabir
Tytuł	Pieśni Kabira
Redaktor	Rabindranath Tagore
Wydawca	Hulewicz i Paszkowski
Data wyd.	1923
Druk	Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Stanisław Schayer
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

LXVIII

Słucham melodji boskiego fletu
I sam siebie utrzymać nie mogę.

Kwiaty już kwitną, chociaż wiosna daleko,
Pszczoły zaglądają do wnętrza kielicha.

Niebiosa huczą.
Piorunowe wstęgi błyskają dokoła,
[162]Fale, płynące fale porywają serce.
Deszcz pada, deszcz pada,
I moje serce tęskni, tęskni za Władcą.

Gdzie rytm Wszechświata stuka miarowo
I gdzie łopoczą ukryte proporce
Tam serce moje dotarło, dotarło.

Kabir powiada: „Moje serce skonało,
A jednak żyje“.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.