<<< Dane tekstu >>>
Autor Kabir
Tytuł Pieśni Kabira
Redaktor Rabindranath Tagore
Wydawca Hulewicz i Paszkowski
Data wyd. 1923
Druk Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Schayer
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


LXXXII

Kabir rozważa i mówi:
„Ten, który nie należy do żadnej kasty,
Który nie ma ojczyzny —
Który jest bez kształtu i bez jakości —
Przestrzeń sobą wypełnia.“

We wszystko, co jest, włożył Stwórca przedwieczny
Melodję wesela —
Z dźwięku świętego Om
Wykwitły światy.

Ziemia jest Jego radością
Jego radością jest niebo
I błyskawica i słońce
I nocą miesiąc srebrzysty.
Jego radością jest koniec I środek i początek,
Oczy, co patrzą i ciemność
I blask, promienny blask.

Oceany i fale są jego radością,
Saraswati, Yamuna i Ganges
Są Jego radością.
Jeden jest tylko prawdziwy Mistrz,
Śmierć i życie, zespolenie i rozdział —
Wszystko jest igraszką Jego wesela.

On igra polem, on igra wodą, igra Wszechświatem.
On igra ziemią i niebiosami.

Igrając, stwarza co jest,
Igrając, utwierdza i utrwala.

Kabir powiada: „Cały ten świat
Jest tylko Jego igraszką —
Igrającego Boga nikt pojąć, pogłębić nie może.“



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.