Pieśni Kabira/VI

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kabir
Tytuł	Pieśni Kabira
Redaktor	Rabindranath Tagore
Wydawca	Hulewicz i Paszkowski
Data wyd.	1923
Druk	Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Stanisław Schayer
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

VI

We wnętrzu mojego ciała księżyc świeci, ale moje ślepe oczy dojrzeć go nie mogą.
Księżyc jest we mnie, a także i słońce.
Nietknięta harfa Wieczności rozbrzmiewa we mnie, ale moje głuche uszy usłyszyć jej nie mogą.
Póki wołacie „To Ja!“ — „To Moje!“, wasze czyny są niczem.
[29]Kiedy umrze miłość samego siebie i wszystkiego co moje, dzieło Pana dokonane zostanie. Albowiem każde dzieło jedno ma tylko zadanie: zdobycie wiedzy. Kiedy wiedza nadchodzi, dokonane jest dzieło.
Kwiaty kwitną, zanim owoc się tworzy; kiedy owoc przychodzi, więdną kwiaty.
Piżmo w zwierzęciu się kryje, ale ono nie szuka go w sobie, tylko naprzód wędruje, żeru spragnione.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.