Pożegnanie jeźdźca

Pożegnanie jeźdźca
Guillaume Apollinaire

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii).
[„Calligrammes: Poèmes de la paix et la guerre” (1913-1916), Mercure de France, Paryż, 1918, rozdział „Lueurs des tirs” („Błyski strzałów”), str. 123.]

Ach Boże! jaka wojna jest ładna ^[1]
Z jej pieśniami jej wolnym czasem.
Ta gładź pierścienia przeze mnie dana.
Wiatr kłóci się z waszym oddechem.

Pożegnanie! na koń wezwał sygnał,
On niknął z oczu za zakrętem.
I tam żegnał się z życiem gdy ona
Zadziwiona cieszyła się losem.

↑ Podobieństwo pierwszego wersu z pieśnią „Jak to na wojence ładnie” jest nieprzypadkowa, gdyż ta pieśń była też inspiracją dla wiersza Guillaume Apollinaire’a „L’Adieu du cavalier” („Pożegnanie jeźdźca”), jako jeden z pierwszych dostrzegł to polski tłumacz „Pożegnania jeźdźca”, poeta Stanisław Brucz, a specjaliści potwierdzają, że Apollinaire znał pieśń „Jak to na wojence ładnie”, pisze o tym swoim opracowaniu p. Elżbieta Grabska. (Elżbieta Grabska „Les poemes de guerre d’Apollinaire et l’Imagerie populaire” (w: Que Flo-Ve? Série 1 No 21-22 juillet-octobre 1979 „Actes du colloque de Stavelot”, 1975, str. 12); z powołaniem w przypisie 13. na: „L’analyse la plus complète du contexte culturel de la chanson «Comme c’est joli à la guerre» et de ses relations avec «L’Adieu du cavalier» est faite” par Zurowski Maciej w: «Apollinaire et la Pologne», GA 8, 38-42.)

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst jest własnością publiczną* (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Guillaume Apollinaire.*
Przekład	Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0. Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.

[1] Podobieństwo pierwszego wersu z pieśnią „Jak to na wojence ładnie” jest nieprzypadkowa, gdyż ta pieśń była też inspiracją dla wiersza Guillaume Apollinaire’a „L’Adieu du cavalier” („Pożegnanie jeźdźca”), jako jeden z pierwszych dostrzegł to polski tłumacz „Pożegnania jeźdźca”, poeta Stanisław Brucz, a specjaliści potwierdzają, że Apollinaire znał pieśń „Jak to na wojence ładnie”, pisze o tym swoim opracowaniu p. Elżbieta Grabska. (Elżbieta Grabska „Les poemes de guerre d’Apollinaire et l’Imagerie populaire” (w: Que Flo-Ve? Série 1 No 21-22 juillet-octobre 1979 „Actes du colloque de Stavelot”, 1975, str. 12); z powołaniem w przypisie 13. na: „L’analyse la plus complète du contexte culturel de la chanson «Comme c’est joli à la guerre» et de ses relations avec «L’Adieu du cavalier» est faite” par Zurowski Maciej w: «Apollinaire et la Pologne», GA 8, 38-42.)

[1]