Poezyje Ks. Karola Antoniewicza (1861)/Kolęda
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Poezyje |
| Data wyd. | 1861 |
| Druk | Drukarnia „Czasu“ |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Usnąłeś, Jezu, na Maryi łonie,
I my cię także już pożegnamy;
Twojéj się wszyscy oddając obronie
Do pracy naszéj wesoło wracamy.
Ciebie żegnamy, o niepokalana
Panno, coś światu Jezusa wydała;
Tyś odtąd matka nam ukochana,
Tyś opiekunką naszą została.
Żegnamy ciebie, starcze, co przy żłobie
Strzeżesz Maryi, Jezusa małego.
Święty Józefie, w każdéj życia dobie,
Chciejże być stróżem i serca naszego.
Sercem dziecinném ciebie wychwalamy,
Bośmy się z tobą dzisiaj dziećmi stali;
Choć się od żłóbka twego oddalamy,
Daj, byśmy sercem przy tobie zostali.
Wszakże twoimi my towarzyszami,
Żyć i umierać chcemy dla twéj chwały;
Jeżeli tylko ty zostaniesz z nami,
Nic nie pomoże przeciw nam świat cały.
∗ ∗
∗ |
