Postanowienie Komitetu Obrony ZSRR o organizacji i liczebności Armii Czerwonej z dnia 22.05.1940 r.


Postanowienie Komitetu Obrony ZSRR o organizacji i liczebności Armii Czerwonej z dnia 22.05.1940 r., zatwierdzone przez Politbiuro CK WKP(b) w dniu 24.05.1940 r.
Postanowienie Komitetu Obrony ZSRR o organizacji i liczebności Armii Czerwonej z dnia 22.05.1940 r., zatwierdzone przez Politbiuro CK WKP(b) w dniu 24.05.1940 r.
Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii).

Komitet Obrony postanawia:
1. zatwierdzić liczebność Armii Czerwonej na 3 302 220 ludzi.
2. zatwierdzić skład i liczebność Armii Czerwonej wg. rodzajów wojsk:

PIECHOTA
W składzie Armii Czerwonej zarówno w czasie pokoju jak i wojny – 163 dywizje strzeleckie w typowej organizacji:

  • dywizje strzeleckie po 14 000 ludzi – 3 – 42 000 ludzi
  • dywizje strzeleckie po 12 550 ludzi – 15 – 188 250 ludzi
  • dywizje strzeleckie po 12 000 ludzi – 80 – 960 250 ludzi
  • dywizje zmotoryzowane po 12 000 ludzi – 6 – 72 000 ludzi
  • dywizje strzelców zmot. po 12 000 ludzi – 3 – 36 000 ludzi
  • dywizje strzeleckie po 9000 ludzi – 3 (Sachalińska, Karelo-Fińska i jedna w Leningradzkim OW) – 27 000 ludzi
  • dywizje strzelców górskich po 9000 ludzi – 10 – 90 000 ludzi
  • dywizje strzeleckie po 6000 ludzi – 43 – 258 000 ludzi
  • razem – 163 dywizje – 1 673 250 ludzi.

Ponadto:

  • 52 dowództwa korpusów wraz z jednostkami korpuśnymi bez artylerii korpuśnej – 57 400 ludzi
  • brygady strzeleckie po 6098 ludzi – 3 – 18 294 ludzi
  • brygady powietrzno-desantowe po 1570 ludzi – 6 – 9420 ludzi
  • samodzielne baony motocyklistów po 600 ludzi – 3 – 1800 ludzi
  • razem – 86 914 ludzi
  • razem w piechocie – 1 760 164 ludzi.

Liczebność dywizji etatu wojennego:
a. normalne dywizje strzeleckie – 17
000 ludzi (54 działa ppanc. 45mm, 18 pułkowych dział 76mm, 16 dywizyjnych dział 76mm, 32 haubice 122mm, 12 haubic 152mm, 4 działa plot. 76mm, 8 dział plot. 37mm, 81 moździerzy 50mm, 54 moździerze 82mm, 12 moździerzy 120mm, 438 rkm, 162 ckm, 9 wkm, 24 wkm plot., 59 rusznic ppanc., 10909 karabinów, 1436 pistolety maszynowe PPD)
b. dywizje zmotoryzowane – 12 130 ludzi (30 działa ppanc. 45mm, 12 pułkowych dział 76mm, 8 dywizyjnych dział 76mm, 16 haubice 122mm, 12 haubic 152mm, 4 działa plot. 76mm, 8 dział plot. 37mm, 54 moździerzy 50mm, 36 moździerze 82mm, 580 rkm, 72 ckm, 12 wkm, 12 wkm plot., 36 rusznic ppanc., 5813 karabinów, 725 pistolety maszynowe PPD)
c. dywizje strzelców zmot. – 13500 ludzi (54 działa ppanc. 45mm, 18 pułkowych dział 76mm, 12 dywizyjnych dział 76mm, 24 haubice 122mm, 12 działa plot. 76mm, 81 moździerzy 50mm, 36 moździerze 82mm, 12 moździerzy 120mm, 422 rkm, 164 ckm, 24 wkm, 12 wkm plot., 54 rusznic ppanc., 8233 karabinów, 1325 pistolety maszynowe PPD)
d. dywizje strzelców górskich – 13995 ludzi (24 działa ppanc. 45mm, 16 pułkowych dział 76mm górskich, 16 dywizyjnych dział 76mm górskich, 24 haubice 122mm, 8 dział plot. 37mm, 60 moździerzy 50mm, 48 moździerze 82mm, 12 moździerzy 120mm, 343 rkm, 80 ckm, 2 wkm, 32 rusznic ppanc., 8302 karabinów, 929 pistolety maszynowe PPD).

Bataliony pancerne ze składu dywizji strzeleckich wycofać z wyłączeniem piętnastu dywizji 1 i 2 Samodzielnej Armii Dalekiego Wschodu oraz trzech dywizji 1 Grupy Armijnej.

Czołgów należy posiadać:

  • w 6 dywizjach zmotoryzowanych po 1 pułku pancernym – 258 czołgów BT w każdej dywizji
  • w 15 dywizjach 1 i 2 armii i w 3 dywizjach 1 Grupy Armijnej – po 1 baonie czołgów w liczbie 54 wozów.

ARTYLERIA KORPUŚNA I RND
a. pułki artylerii korpuśnej – 61
b. pułki armat 122mm RND – 7
c. ciężkie pułki armat RND – 1
d. pułki haubic 152mm RND – 17
e. pułki haubic 203mm RND – 20
f. samodzielne dyony haubic 280mm RND – 5
g. samodzielne dyony haubic 305mm RND – 5
h. samodzielne dyony armat BR2 RND – 2

Na etacie wojennym:
a. w Leningradzkim OW – 104 pułk artylerii armat korpuśnej, 447 pułk artylerii korpuśnej
b. w Archangielskim OW – 310 pułk artylerii armat korpuśnej
c. cała artyleria Zakaukaskiego OW – 4 pułki artylerii korpuśnej, 3 pułki haubic 152mm, 2 pułki haubic 203mm, 1 samodzielny dyon haubic 280mm.
d. cała artyleria Odeskiego OW – 2 pułki artylerii korpuśnej, 1 pułk armat, 1 pułk haubic 152mm, 4 pułki haubic 203mm, 1 samodzielny dyon haubic 280mm.
Na etacie wzmocnionym (80% etatu wojennego):
a. w Kijowskim OW – 4 pułki artylerii korpuśnej, 2 pułki armat, 3 pułki haubic 152mm, 4 pułki haubic 203mm, 3 samodzielne dyony haubic 280mm.
b. w Białoruskim OW – 8 pułków artylerii korpuśnej, 1 pułk haubic 152mm, 1 pułk haubic 203mm, 5 samodzielnych dyonów haubic 305mm.
c. w Północno- Kaukaskim OW – 6 pułków artylerii korpuśnej, 1 pułk haubic 152mm, 1 pułk haubic 203mm. Liczebność artylerii korpuśnej i RND ustala się na 212 848 ludzi.

KAWALERIA
W kawalerii należy rozwiązać pięć dywizji: 2 w Kijowskim OW, 2 w Białoruskim OW, 1 w Leningradzkim OW oraz 1 pułk zapasowy. Rozwiązane 4 Dywizje z kijowskiego i białoruskiego OW należy przeformować w 2 nowe dywizje zmotoryzowane po jednej na każdy okręg. Z pozostałych jednostek rozwiązanych dywizji należy wzmocnić etaty górskich dywizji kawalerii o 1000 ludzi na dywizję oraz dywizji kawalerii skróconego etatu o 250 ludzi w każdej.
W rezultacie przekształceń w kawalerii będziemy mieć:
a. dowództwa korpusów kawaleryjskich z jednostkami korpuśnymi – 5
b. dywizje kawalerii po 6560 ludzi – 9
c. dywizje kawalerii po 6821 ludzi (Daleki Wschód, Zabajkalski OW) – 4
d. dywizje kawalerii górskiej – 5
e. zapasowe pułki kawalerii – 5
f. dywizje kawalerii skróconego etatu – 2
g. brygady kawalerii – 1
Ogólna liczebność kawalerii – 122 744 ludzi

WOJSKA PANCERNE
Należy dokonać w wojskach pancernych następujących zmian:
a. Rozwinąć pulki czołgów 2 armii, Zabajkalskiego, Północnokaukaskiego i Środkowoazjatyckiego OW w brygady pancerny T26 etatu pokojowego.
b. Zostawić na etatach wojennych 2 brygady T26 w Zakaukaskim OW, 1 brygadę BT w Odeskim OW i 2 brygady BT w Kijowskim OW.
c. Pozostawić na wzmocnionych etatach 3 brygady (Estonia, Litwa, Łotwa) i 8 brygad z Dalekiego Wschodu i Zabajkalskiego OW.
d. Rozwiązać brygadę st. zmot z Leningradzkiego OW i baon szkolny z Zabajkalskiego OW. e. 34 B panc. będącą na etacie wojennym ale mającą braki sprzętowe należy przeformować w pułk pancerny dywizji zmotoryzowanej.
f. 8 brygad pancernych mających etaty wojenne w tym : 5 z leningradzkiego OW i po 1 z Moskiewskiego, Białoruskiego i Kijowskiego OW należy przenieść na etaty pokojowe.
g. Włączyć w skład brygad pancernych jednostki miotaczy ognia. Należy użyć do tego sprzętu z brygad pancernych – miotaczy ognia i samodzielnych baonów.

Wojska pancerne po przekształceniach należy mieć w składzie:

  • brygady pancerne T35/KW – 1
  • brygady pancerne T28 – 3
  • brygady pancerne BT – 16
  • brygady pancerne T26 – 22
  • brygady broni motorowych – 3
  • samodzielne pułki pancerne – 2
  • szkolne pułki pancerne – 1
  • szkolne baony broni motorowych – 1
  • razem – 111 228 ludzi.

LOTNICTWO
Lotnictwo pozostawić w liczebności wynoszącej 291 210 ludzi w tym 103 646 w jednostkach szkolnych.

REJONY UMOCNIONE
W związku z utrzymaniem naddniestrzańskich rejonów umocnionych na etatach wojennych oraz koniecznością utworzenia nowych jednostek dla rejonów umocnionych Zakaukaskiego, Kijowskiego OW oraz w Dalekowschodnich armiach ustanawia się liczebność 75 000 ludzi.

WOJSKA CHEMICZNE
W składzie wojsk chemicznych należy dysponować:
a. bataliony chemiczne uzbrojone w pojazdy chemiczne 9BHMO i zmot. stacje rozlewcze. – 12
b. bataliony przeciwchemiczne – 14
c. należy wydzielić z wojsk chemicznych samodzielny baony miotaczy min i wystawić specjalne jednostki miotaczy min
Liczebność wojsk chemicznych – 8024 ludzi.

WOJSKA OBRONY PRZECIWLOTNICZEJ
Jednostki obrony plot. w Zakaukaskim, Północnokaukaskim i Odeskim OW należy pozostawić w wzmocnionym składzie. Jednostki w pozostałych okręgach wojskowych należy przeformować na etaty pokojowe z wyłączeniem 1 dyona w Murmańsku i 1 dyona w Archangielsku.

Należy mieć następujących skład Wojsk Obrony Plot.:

  • pułki artylerii plot. – 36
  • samodzielne dyony artylerii plot. – 96
  • samodzielne pułki karabinów maszynowych – 4
  • samodzielne dyony plot. karabinów maszynowych – 2
  • pułki balonów zagrodowych – 3
  • samodzielne dyony balonów zaporowych – 5
  • pułki WNOS – 6
  • samodzielne baony WNOS – 21
  • samodzielne kompanie WNOS – 9
  • pułki reflektorowe – 4
  • samodzielne dyony reflektorowe – 11
  • pułki MPWO – 3
  • baony MPWO – 4
  • baony łączności – 4
  • razem – 116 932 ludzi.

WOJSKA SPECJALNE

  • Wojska łączności – 43 844 ludzi
  • Wojska inżynieryjne – 30 400 ludzi
  • Jednostki miotaczy min – 2900 ludzi
  • Jednostki kolejowe – 30 000 ludzi
  • Jednostki samochodowe – 44 000 ludzi
  • Jednostki drogowe – 19 000 ludzi
  • Pociągi pancerne – 3271 ludzi
  • Jednostki topograficzne – 3550 ludzi
  • razem – 116 932 ludzi.

JEDNOSTKI SZKOLNE WOJSK LĄDOWYCH
290 000 ludzi.

JEDNOSTKI ZAPASOWE

  • dowództwa brygad zapasowych – 5
  • zapasowe pułki strzeleckie – 30
  • zapasowe pułki artylerii – 3
  • zapasowe pułki artylerii – 1
  • zapasowe pułki artylerii plot. – 2
  • razem – 29
    600 ludzi.

WYDZIELONE JEDNOSTKI STRZELECKIE
42 810 ludzi.

JEDNOSTKI DYSCYPLINARNE
10 baonów po 150 ludzi – razem 1500 ludzi.

APARAT CENTRALNEGO I OKRĘGOWEGO DOWODZENIA ORAZ TYŁY
93 195 ludzi.

OGÓLNA LICZEBNOŚĆ ARMII CZERWONEJ
Liczebność Armii Czerwonej na dzień 1.05.1940 r. wynosi 3 990 993 ludzi.
1. dla doprowadzenia armii do ustanowionej liczebności 3 302 220 ludzi należy zwolnić z szeregów rezerwistów szeregowych i młodszych dowódców starszych roczników w liczbie 658 773 ludzi.

Zwolnienia ze skróceniem etatu należy rozpocząć od starszych roczników. Liczebność średnich i wyższych dowódców oraz młodszych dowódców odpowiednio zmniejszyć.
2. dla przeformowania jednostek Armii Czerwonej w jednorodnym składzie tj. skompletowania armii młodymi rocznikami należy jednocześnie ze zwalnianymi rezerwistami powołać w szeregi armii poborowych, którzy w latach 1938–1939 z różnych przyczyn nie został wcieleni do armii. Będzie to 318 220 ludzi dla zamiany wszystkich pozostałych żołnierzy po uwolnieniu do domów rezerwistów. Aby nie osłabiać gotowości armii należy uwolnić rezerwistów do domów dopiero 2 miesiące po wcieleniu w szeregi młodych poborowych. W okresie czerwiec – lipiec 1940 r. należy więc powiększyć armie o 318 220 ludzi.
3. do 1.08.1940 r. należy uwolnić z armii wszystkich rezerwistów – szeregowych i młodszych dowódców.
4. dla wzmocnienia gotowości mobilizacyjnej w ciągu 1940 r. należy rozwinąć obozy szkoleniowe na okres – dla młodszych dowódców po 45 dni, dla szeregowych po 30 dni.

Na obozy szkoleniowe należy powołać:
a. we wszystkich dywizjach sześciotysięcznych po 5000 ludzi – razem w 43 dywizjach – 215 000 ludzi.
b. w dywizjach dwunastotysięcznych Kijowskiego, Białoruskiego, Odeskiego, Charkowskiego, Północnokaukaskiego i Zakaukaskiego OW po 2000 ludzi, a w Zabajkalskim OW po 1000 ludzi. Razem 83 000 ludzi.
c. we wszystkich pułkach zapasowych 156 000 ludzi.
d. w pozostałych jednostkach (art. RND, Obrona Plot., Rejony Umocnione, przygotowania dowódców rezerwy) – 297 000 ludzi.
Razem na obozy szkoleniowe należy powołać 766 000 ludzi, przy czym w jednym okresie nie więcej niż 234 000 ludzi.
5. dla ubezpieczenia obozów szkoleniowych Ludowy Komisariat Obrony ma przygotować 145 600 porcji wyżywienia i uposażenia.


Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał
Ten tekst nie jest objęty majątkowymi prawami autorskimi lub prawa te wygasły. Jest zatem w domenie publicznej. Więcej informacji na stronie dyskusji.
Przekład
Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.