Postanowienie Namiestnika Królewskiego, z dnia 24. Lutego 1816 r. oznaczaiące sposób wypłat Pensyi emerytalnych
| Postanowienie Namiestnika Królewskiego oznaczaiące sposób wypłat Pensyi emerytalnych | |||
| z dnia 24. Lutego 1816 Publikator: Dziennik Praw Królestwa Polskiego Tom I (1816), nr 3, str. 210-214 |
ALEXANDRA I.
Cesarza Wszech Rossyi
Króla Polskiego etc. etc. etc.
Bacząc na dobro Kraiu, aby wszelkie Administracyine działania pod pewne i niezwruszone prawidła podciągnięte były, i aby przez to zachowany był dla wszystkich równy wymiar sprawiedliwości, nim w pomyślnieyszym dla kraiu czasie przepiszemy urządzenie, iaka zasługa do iak wysokiéy pensyi emerytalnéy prawo nadaie, na teraz co do sposobu onych wypłat, na przełożenie Ministra w Kommissyi Przychodów i Skarbu Prezyduiącego, postanowiliśmy i stanowiemy. —
Każdy pod oyczystym Rządem nawet za czasu dawnego Królestwa Polskiego zasłużony, maiący iużż oznaczoną pensyą emerytalną, chcąc ią otrzymywać, winien ciągle mieszkać w teraźnieyszém Królestwie Polskiém, i nie może obok niéy pod iakimkolwiek bądź Tytułem brać drugiéy pensyi z Naszego Skarbu Publicznego. Tym końcem przy każdéy dla niego wypłacie, składaiąc od mieyscowéy władzy Administracyinéy lub Policyinéy świadectwo swego życia, témże Swiadectwem przed Kassą pensyą mu wydaiącą udowodnić winien; iż ciągle pod bokiem téyże Władzy iest zamieszkały, i że w inném mieyscu bądź z powodu sprawowania publicznych obowiązków, bądź dla innéy zasługi, drugiéy pensyi ze skarbowych funduszów nie pobiéra.
Każdy uracaiący emerytalną pensyą, z powodu otrzymania płatnego obowiązku publicznego, od dnia iak zaprzestanie obowiązkui te sprawować, i ieźli tych dla złego zachowywania się nie utracił; tudzież w razie, ieźli za zasługi na nowo położene, wyższa emerytalna pensya nadaną mu nie została, ma prawo wrócić się do dawnieyszéy.
Ci Emeryci, którzyby dotąd podwóyną pensją brali za zasługi, dla rozpoznania téy czynności, i dla oznaczenia im iednéy domierzonéy emerytalnéy pensyi, winni na nowo złożyć zupełną i dostateczną legitymacyą przed tą Władzą, która czyniła do naywyższego zatwierdzenia przedstawienie, w rzeczy pensyi naypóźnieyszą razą im nadanéy.
Gdyby któren z Emerytów dla poratowania zdrowia, lub dla swych prywatnych Interessów, udaiąc się za granicę, swą emerytalną pensyą chciał pozyskiwać, tedy świadectwo życia iego, od mieyscowéy Władzy zagranicznéy wydane, podpisem Ministra lub Dyplomatycznego Agenta Naszego Państwa zostaiącego przy Dworze w tym kraiu, w którym przebywa Emeryt, stwierdzone bydź ma; a ten ktoby miał powierzone odebranie pensyi, urzędową plenipotencyą do tego złożyć w Kassie opłacaiącéy powinien. Od tego postanowienia nie wyłączaią się i małoletni, którzy za zasługi przez Rodziców Kraiowi oddane, na Edukacyą lub na swe utrzymanie aż do dóyścia pełnoletności pensyą z Naszego Skarbu oznaczoną maią.
Dla urządzenia Kossowych Rachunków, każdy pobieraiący emerytalną pensyą, w kraiu lub za granicą zostaiący, któryby po iéy odebranie przez cały rok się niezgłaszał, za rok tenże równo z iego końcem, prawo do zaległéy pensyi utraca. Zaś ten, kto ciągle przez trzy lata o swą należytość zamilczy, poczytany za niepotrzebuiącego od Rządu wsparcia, lub za iuż nieżyiącego, z listy Emerytów nazawsze wymazany zostanie.
Wszelkie urządzenia do czasu tego zaszłe, a ninieyszemu przeciwne, zaraz od dnia 1. następuiącego miesiąca uchylaią się.
Wykonanie postanowienia tego polecamy wszystkim Kommissyom Rządowym, szczególniey Kommissyi Przychodów i Skarbu, i mieć chcemy, aby ten Wyrok w Dzienniku Praw umieszczony został.
Działo się w Warszawie na Posiedzeniu Administracyiném dnia 24. Lutego 1816 roku.
(podpisano) Zaiączek.
| Minister Przychodów i Skarbu | |
| (podpisano) T. Matuszewic. | |
| Radzca Sekretarz Stanu, Generał Brygady | |
| (podpisano) Kossecki | |
| Zgodno z Oryginałem | |
| Radzca Sekretarz Stanu, Generał Brygady | |
| (podpisano) Kossecki | |
| Zgodno z Wypisem. | |
| Minister Sprawiedliwości | |
| Wawrzecki. |
Dzień ogłoszenia d. 30. Marca 1816. Roku.
