Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów/Australja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów |
| Wydawca | M. Arct |
| Data wyd. | 1930 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | A – wykaz haseł A – całość |
| Indeks stron | |
Australja. Organizacje wyznaniowe w Australji zaczynają powstawać z początkiem XIX w. z powodu utworzenia tam przez Anglję kolonij karnych i napływu skazańców i wygnańców, którzy aż do r. 1820 byli pozbawieni duszpaterzy swego wyznania, zwłaszcza katolicy Irlandczycy, których rząd kolonjalny traktował z wielką nietolerancją. Zmuszał ich do słuchania kazań protestanckich a księżom katolickim wzbraniał wstępu do Australji. Od r. 1829, t. j. od ogłoszenia billu emancypacyjnego w Anglji (ob. Emancypacja katolików), rozpoczął się i w Australji pomyślny rozwój katolicyzmu. W r. 1842 powstały dwa biskupstwa w Sydney i Adelajdzie. Wkrótce potem Sydney podniesiono do godności arcybiskupstwa z dwoma podległemi biskupstwami a organizacja katolików australskich uzyskała, dzięki synodom prowincjonalnym, wysoki stopień rozwoju. Od r. 1873 zaczęły powstawać szkoły wyznaniowe katolickie. Obecnie (r. 1929) Australja katolicka dzieli się na 5 prowincyj kościelnych: Adelajda z 3 diecezjami, Melbourne z 4 diecezjami, Perth z 2 diecezjami, Sydney z 8 diecezjami i Wellington (na Nowej Zelandji) z 4 diecezjami. Nadto istnieje arcybiskupstwo w Hobart-Town na wyspie Tasmanji, prefektura apostolska Northern Territory, wikarjaty apostolskie w Cook-Town i Kimberley, oraz podlegające bezpośrednio papieżowi opactwo benedyktynów w Nowej Nursji, pełniące jurysdykcję kościelną nad 2600 katolikami. Grupy wysp, objęte nazwą Oceanji, podlegają 10 wikarjatom i 4 prefekturom apostolskim. Najwymowniejszym dowodem bujnego rozwoju katolicyzmu w Australji jest odbyty w Sydney w r. 1928 wszechświatowy kongres eucharystyczny.
