Wilhelmici: 1) zakon benedyktynów-eremitów z Monte Vergine we Włoszech, założony w r. 1119 przez św. Wilhelma z Vercelli, niegdyś bardzo rozpowszechniony we Włoszech i na Sycylji, posiada tylko klasztor macierzysty w Monte Vergine i klasztor w Loreto. 2) Kongregacja augustjanów-eremitów, nazwana wilhelmitami od św. Wilhelma z MaleVal (zm. w r. 1157), posiadała liczne klasztory we Włoszech, Niemczech, na Węgrzech, w Belgji i Francji. W XVIII w. wygasła. 3) Zwolennicy Wilhelma de Saint Amour (1210 — 1273), syndyka uniwersytetu paryskiego, przeciwnika zakonów żebrzących. 4) Zwolennicy sekty, utworzonej z końcem XIII w. w Medjolanie przez Guilelmę (Wilhelminę) z Medjolanu, która twierdziła o sobie, że jest wcieleniem Ducha św.
