Przygoda z kelnerką

>>> Dane tekstu >>>
Autor	Julian Tuwim
Tytuł	Przygoda z kelnerką
Pochodzenie	Z repertuaru Konrada Toma
Redaktor	Bronisław Rudzki
Wydawca	Bronisław Rudzki
Data wyd.	1920
Druk	Jan Cotta
Miejsce wyd.	Warszawa
Muzyka	Feliks Rafał Halpern
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

[2]

Przygoda z kelnerką.

Słowa J. Wima.Muzyka F. Halperna.

[2]

1. Z miłością wpadłem już nie raz,
 Bo mam demokratyczne serce,

[3]

 I tak się stało, proszę was,
 Że zakochałem się w kelnerce.
 Gdym ją uścisnął, rzekła: „Nie!”„Nie!
 Patrz pan ze wstydu cała płonę!
 Jak z ciastkiem ze mną wszak pan wie:
 „Dotknięte będzie policzone!policzone!”

[2]

2. Po kilku dniach zmieniła ton
 I za dotknięte nie liczyła,

[3]

 Przysiągłem miłość jej po zgon,
 Aż mnie nareszcie odwiedziła.
 Szeptałem: „Moją bądź mój śnie”śnie
 Me serce pali się szalenie!szalenie!”
 A ona na to: „Ach, nie, nie!
 Uprasza się o niepalenie!niepalenie!”

[2]

3. Nazajutrz rano com ja miał!
 Płakała, żem od lwa jest sroższy!

[3]

 Szanowny„Szanowny Panie! Jak pan śmiał?!
 Swój skarb straciłam tu najdroższy!najdroższy!”
 Odrzekłem: „Tak, to przykre, lecz,
 Daremne żale, trudna rada!
 Ach pani! Za zgubioną rzecz
 Mój zakład wszak nie odpowiada,odpowiada.”

[2]

4. Od czasu, kiedym widział ją,
 Minęły, zda się trzy kwartały:

[3]

 Odwiedził kelnereczkę mą
 Gość, wprawdzie mały, ale stały!
 A dawny gość dziś kłopot ma,
 Na interesie musiał stracić:
 Dzwoniłem dawniej na nią ja,
 DzisDziś ona dzwoni: „Prosze płacic!”„Proszę płacić!”

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.