Psalmodia polska/Psalm XX
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Psalmodia polska |
| Wydawca | Wydawnictwo Biblioteki Polskiej |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Laudate pueri Dominum. Ps. 112.
Dzięka prywatna za dobrodziejstwa boskie.
Chwalcie dzieci Pana, chwalcie imie pańskie.
Błogosławcie słudzy Najwyższego, wielbij i ty drobna dziatwo niepojętego Pana w dobroci.
Który z ust niemowlątek i ssących zgotował sobie chwałę, a najprzyjemniejsze ma pienie w niewinności.
Nuż i ty domaku nieustannym zemną wołaj głosem: niech będzie imie pańskie błogosławione na wieki!
Od wschodu słońca, aż na zachód jego, chwalebny Bóg i cudownym w mocy ręki swojej.
Który czyni, iż niepłodna z brzemieniem chodzi, a dawszy syna, zdesperowaną matkę nabawi pociechy.
Kiedy chce Pan, znosi z bezpotomnego sromotę niepłodności; a gdy mu się podoba, dopuszcza na wielu dzieci ojca sieroctwo.
Choć utrapi expektatywą długo czekanego płodu, ale litując, nagrodzi błogosławieństwem, że powiwszy syna, rozśmieje się Sara w starości.
Czego i ja doznawszy, za ten kawałek pociechy dziękujęć Boże mój, i upadłszy sercem uniżonem, wielbię imie Twoje święte.
Ty Panie uczyń z prostaka dowcipnego: aby umiał obierać dobre, a chronić się złego.
Ty uczerstw rozum, i siłę, zwłaszcza wlawszy w serce młode bojaźń Twoją, która jest początkiem mądrości.
Nie umykajże mój Panie dozornej opieki Twojej, ratując go, a łaska pobudzająca do dobrego, niechaj będzie z nim zawsze.
Bo któż Tobie podobny Panie Boże nasz, który mieszkasz na wysokości, a przecie na niskie rzeczy wzglądasz, na niebie i na ziemi.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Jako była na początku, tak i teraz i zawsze, i na wieli wieków, Amen.
