[127]PTASZKI TAJEMNICZE.
„Ptaszku, wędrowcze, w któreżto kraje
Śpieszysz przez wody, łąki, i gaje?
W naszéj dolinie
Zdrój czysty płynie
Nabierzesz siły;
W komorze zdrowe
Ziarno zimowe:
Posil się miły.”
[128]
— „Jestem zgłodzony, a lecę w drogę;
Jestem spragniony, a pić nie mogę.”
— „Więc gdy powrócisz z zieloną wiosną
Wtedy zanócisz piosnkę radosną.
Dla ciebie drzewo tu kalinowe,
I jasny strumień, i ziarno zdrowe.”
— „Niechaj cię ludzie po kraju chwalą,
Niech się nad ptaszkiem twoim użalą:
Ja już do gajów twych nie powrócę,
Dziś pieśń ostatnią méj żonie nócę.”
Biały ptaszek z lewéj strony
W krwawe krople nakropiony.
Jedna piosnka — kwiaty płaczą,
Druga piosnka — zdroje płaczą..
W złote zdjęty półobręcze,
Zniknął owiniony w tęczę..
